کودکان به دلایل مختلتفی حالت انزوا و تنهایی را در رفتار خود نشان می دهند و گوشه گیری می کنند.
علائم و نشانه های اینگونه کودکان عبارتند از:
- علاقمند به تنهایی
- هراس و ترس از جمع
- اغلب دلسرد، بی اشتیاق، نگران و بی اعتماد
- بی توجه به آنچه می گذرد در اطراف او
- پرخاشگر
- بی تفاوت
- ناتوان در برقراری رابطه ای خوب با اطرافیان
- رفتاری سرد و به دور از شور و شوق
- وجود تضاد و کشمکش در درون
- سرکوب آرزوها و تمایلات
- چهره ای غمزده
- کاملا غیر فعال
- ناراضی بودن از زندگی و توسل به خیالبافی
- دچار اضطراب و احساس گناه
- بدبین و عیب جو
- به سر بردن در حالت بلاتصمیمی و بی هدفی
- ناتوان در مخفی کردن کینه و نفرت خود
- محدود کردن توقعات و آرزوهای خود
- عدم وجود تمرکز حواس
- دچار خستگی مفرط و کم خوابی
- احساس بی ارزشی
- بی بهره از شور و شوق زندگی
- جستجوی آرامش در عزلت
- دارای اعتماد به نفسی کم و واهمه از جر و بحث و روبرو شدن با جمع
- عدم مقاومت در برابر فشاری کم
- رنج بردن از احساس گناه، پشیمانی و نا امیدی
- خواب کم و نامنظم
- گریه سر دادن به اندک بهانه ای
- خود را در پناه دیگران قرار دادن
- عدم مشارکت در فعالیت اجتماعی
- احساس امنیت و انزوا
عوامل پدید آورنده
- اختلال عاطفی کودک
- عدم تربیت صحیح و درست
- حسادت، غرور و محرومیت
- برتری جویی و سلطه طلبی
- مرگ یکی از عزیزان و ترس های مختلف
- نقص بدنی و فیزیولوژیکی
- احساس گناه و شرم از انجام کاری و عدم توانایی در دفاع از خود
- طرد از خانواده و جمع همسالان
- وارد شدن فشار بیش از توان کودک، امر و نهی بسیار و انتظارات بی جا
- گاهی عدم محبوبیت و اعمال خشونت نسبت به کودک
چگونگی عملکرد
- ابراز محبت و مهر و پذیرش کودک
- دادن مسئولیت های مختلف اجتماعی در حد توان و ظرفیت
- ایجاد فرصت برای خودنمایی و نشان دادن لیاقت به کودک
- بالا بردن احساس اعتماد به نفس در کودک به شیوه های مختلف
- ایجاد محیطی آرام، ساکت و شاد برای رشد کودک
- واداشتن کودک به حضور در جمع و مشارکت در کارهای جمعی
- همراهی برای انتخاب دوست و شرکت در بازی با آنها
- حل مشکلات روانی و عاطفی
- تفهیم ضوابط حیات و چگونگی انطباق با اجتماع
- دادن روحیه برای ظاهر شدن و حرف زدن در جمع
- تقویت استعدادهای فکری و جسمی
- مدل سازی و تشویق به تقلید از این مدلها
- ایجاد سرگرمی سازنده و مثبت برای کودک
- تامین نیازهای اصلی و لازم کودک
- حل و رفع رنج و احساس گناه درونی کودک
- یاد دادن مهارت های مختلف کودک
- واداشتن به فراموشی گذشته و القاء باارزش بودن
- گاهی مراجعه به دکتر و استفاده از دارو
