ساعت: 09:02 منتشر شده در مورخ: 1395/12/17 شناسه خبر: 1057004
گفت و گوی پیش رو در گروه تحلیلی بوکان با بیش از 400 عضو میان این اعضا و دکتر غفور شیخی، مدرس دانشگاه، جامعه شناس و همکار پایگاه خبری تحلیلی مُکریان در خصوص شناخت جریانات سیاسی و احزاب فعال در شهرستان بوکان به عنوان یکی از شهرهای مهم استان آذربایجان غربی صورت گرفته است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مُکریان؛ فضای مجازی به عنوان توفیقی اجباری برای گفتمان سازی و گفت و گو کردن میان افراد مختلف جامعه، این فرصت را ایجاد کرده که به بسیاری از پرسش ها پاسخ داده شود.
گفت و گوی پیش رو در گروه تحلیلی بوکان با بیش از 400 عضو میان این اعضا و دکتر غفور شیخی، مدرس دانشگاه، جامعه شناس و همکار پایگاه خبری تحلیلی مُکریان در خصوص شناخت جریانات سیاسی و احزاب فعال در شهرستان بوکان به عنوان یکی از شهرهای مهم استان آذربایجان غربی صورت گرفته است.
مختصر، اصلی ترین گروه ها و احزابی که در شهرستان بوکان تحت عناوین اصلاحات، اصول گرایی، اعتدال و توسعه و غیره، مشغول به فعالیت و کار بوده و یا هستند را معرفی می کنیم. به نسبت هیچ جریان و شخصی، جانبداری نخواهد شد.
1-حزب اسلامی ایران زمین.
این حزب یکی از اصلی ترین احزاب جبهه ای است که در استان و بوکان وجود دارد. آفای فاروق کریمی بعنوان رئیس شورای سیاستگذاری استان و مسئول استانی آن دارای حکم به امضای دبیرکل آن است. می شه گفت لیدر سیاسی جبهه، یدالله حبیبی و لیدر معنوی آن موحدی کرمانی است. مجوز وزارتی داره و شورای عالی اون از طریق رای گیری انتخاب می شه.
2-جبهه تدبیر و توسعه ایران اسلامی
هرچند دوران شکل گیری و فعالیت جبهه به قبل از دولت آقای روحانی بر می گردد اما عمده ترین فعالیت هایش با دولت فعلی وارد عرصه ی عملیاتی شد. دبیر کل کشوری اون قبلاً دکتر مخاطب (مشاور و مسئول ستاد حماسه سازان آقای روحانی) بودو اکنون دکتر باقرزاده مدیر عامل شرکت هواپیمایی آسمان این مسئولیت رو به عهده داره.
در استان و بوکان مسئول قائم مقام آن آقای جلال زکی است. عمده ترین فعالیت این جبهه در کمک به برخی نامزدهای مجلس بود که بیش از 9 نفر آنان به مجلس راه یافتند.
3- حزب ندای ایرانیان
این حزب اصالتاً از جانب آقای خرازی دیپلمات باسابقه دستگاه دیپلماسی دوره اصلاحات شکل گرفته است.
در بوکان فعالیتش حتی بیشتر از مرکز استان و سایر شهرهای استان است. آقایان مهندس جعفرقادری، بیژن رحمانی، دکتر حسن زاده و سایر اعضا مشغول به فعالیت هستند.
تاکنون در عرصه ی انتخابات شهرستانی وارد نشده و این دوره ی شورای شهر و ریاست جمهوری جدی ترین ورود آنان از طریق این حزب به کارزار فعالیت هاست.
4- جبهه مردمی نیروهای انقلاب (جمنا)
این جبهه متشکل از شخصیت ها و احزاب و گروه های رسمی و غیررسمی اصول گراست. هیئت موسس آن و چهره های شاخص آن شاید بتوان به چمران، وحیدی دستجردی، آل اسحاق و... اشاره کرد.
مسئول استانی کنونی آن یوسف قاسمی و مسئول بوکانی آن حسن عباسی فرماندار پیشین می باشد.
عمده ترین هدف این جبهه خیزبرداشتن برای اتحاد نیروهای اصول گرا در راستای انتخابات پیش روی ریاست جمهوری است.
5-جبهه متحد کرد
بانیان این جبهه بر می گردد به آقایان جلالی زاده و مرحوم مهندس ادب.
مسئول و شخصیت اصلی آن در بوکان، آقای آزاد محمدیانی است.
مجوز وزارتی ندارد اما به صورت غیررسمی در محافل مشغول به فعالیت است و به نوعی خواهان کسب مطالبات مناطق کردنشین در چارچوب قانون کشور است. دارای سایت بوده و بیانیه های مختلفی به تناسب برخی شرایط و اوضاع صادر کرده است.
6-حزب اعتدال و توسعه
این حزب حامی قاطع آقای روحانی بوده و به نوعی می توان گفت حزبی حاکمیتی است و وزیرانی از این رهیافت انتخاب شدند. شاخص ترین فعالان این حزب آقای نوبخت معاونت ریاست جمهوری بوده و مسئول استانی آ.غ آقای قربان احمدی بوده و اکنون برعهده ی آقای محمدی عضو شورای شهر اورمیه است.
سید فتاح حسینی، رئیس شورای سیاستگذاری استان هستند.
در بوکان آقای مهدی رادمنش چهره ی اصلی و مسئول آن می باشد.
7- جبهه مشارکت ایران اسلامی
این جبهه فعالیتش را دبیر کل کشوری محمدرضا خاتمی نائب رئیس وقت مجلس ادامه دادند که بعدها فعالیت هایش متوقف گردید و اعضا و چهره های شاخص آن به حزب های دیگری پیوستند مانند اتحاد ملت.
محمد یزدان پناه و رشید ایلخانی زاده و عثمان نوری و... از چهره های برجسته ی بوکانی این جبهه بودند.
عمده ترین فعالیت شناخته شده ی آنان حمایت از آقای رحمان نامجو بعنوان کسب کرسی نمایندگی مجلس می باشد.
8- حزب کارگزاران
این حزب توسط آقای کرباسچی – شهردار وقت تهران- پایه ریزی شد. اصلی ترین چشم انداز کاری آنان اقتصادی و مدیریتی بود. گرایش های میانه روی متمایل به اصلاح طلبی در آن بیشتر به چشم می خورد.
مسئول استانی آن آقای نورمحمدی هستند و هم اکنون مسئولیت آن در بوکان بر عهده ی آقای محمد قربانی است.
محمد قربانی، یزدان پناه،ایلخانی زاده و... سابقاً عضو مشارکت بودند.
9-جبهه متحد اعتدال گرایی
در استان و بوکان فعالیت های عمده وقابل توجهی نداشته اما در مرکز استان، آقای اکبر آقایی و در بوکان کریم مولودی عهده دار فعالیت های آن هستند. حکم اعضای شورای استان – قومیت ها- را دارند و مدیر عامل سهام عدالت بوکان می باشند.
حزب مدافعان حریم ولایت(محمدپناه)، خانه ایثارگران (حسین شیخان) و برخی گروه ها و تشکل های دیگر اصول گرایی نیز فعالیت هایی داشته اند.
سئوال: همانطور که مستحضر هستید شهر بوکان در تاریکترین و بدترین شرایط خود قرار دارد به نظر شما در وضعیت فعلی اولویت اصلی کدام است؟
پاسخ: حمایت از ائتلاف هم اندیشی بوکان با احتمال ریسک بالا و شکست ( رواج فرهنگ حزب گرایی) یا نجات شهر از دست انحصارطلبان حول محوریت افرادی که قابلیت لیدر شدن را دارند (مدل سنتی )
سوال طوری است که راهی غیر از این دو نیست! اما فعالیت هر چند در شکل ائتلاف اصلاح طلب ها یا پیرامون شخصیت های توانمند، باز بهتر از منفعل بودن و بدبین بودن است. آنچه که مهم تر از همه ی این جریان هاست «نیاز مردم» و «فرایند توسعه» است که دو مورد اشاره، بر رفع این نیازها و پیشبرد توسعه، اثربخشی ندارند. مناسب ترین کار در این برهه، افزایش آگاهی مردمی و جهت دادن به سوی مطالبه گری و نقد اجتماعی است تا همگان بتوانیم در تغییر سهیم باشیم. این مهم هم از طریق نشست ها، تشکل ها، سمن ها، نشریه ها، شبکه های مجازی، معتمدین، هیئت امنای مساجد، تریبون دانشگاه و... مقدورتر و مطمئن تر و قابل دسترس تر است تا وابستگی به «فردی که قهرمان»ش کنیم یا جناحی که دیکته گر باشد.
سئوال: بنظر بنده چون این احزاب اصالت ورسالت مبارزات طبقاتی وهویتی ندارند ودرکل به نوعی احزاب حکومتی محسوب می شوند، نمی توانند دربرآورده شدن خواسته های مردم که عمیق ومتنوع است نقش داشته باشند.آنها شاید مهره های ازمیان مردم خلق کنند اما ازمردم در راه رسیدن به خواسته های خوداستفاده ابزاری خواهند کرد؟
پاسخ: برای سبک-سنگین کردن فعالیت احزاب و جبهه ها، شاخص هایی وجود داره از جمله
فعالیت های آموزشی، پژوهشی، اجرای نظرسنجی ها، اطلاع رسانی
-شرکت یا سازماندهی یا بیانیه در واکنش ها و اعتراض های سیاسی
-انتخابات و کسب کرسی و...
باتوجه به این شاخص ها، به نظر می رسه که احزاب در مناطق کوردنشین، بیشتر در شکل کادری، مقطعی، ابزاری و حاشیه ای عمل کرده اند.
سئوال: اولا شما شخصا تمایل به چه حزبی دارید و ضمنا آقای ایلخانی زاده در بین احزاب یادشده به کدامشان وابسته است؟
پاسخ- تاکنون هیچ گرایش و تمایل حزبی نداشته ام. نیاز به یادگیری بیشتر و کسب تجربه و تلمّذ از محضر اساتید دارم اما اگر قرار بر کار پراتیک و سیستم حزبی باشد ترجیح می دهم با حزبی کار کنم که از همین دیار و همین مردم و نیازها و اولویت های آن برخاسته باشد و حرکتی از پایین به بالا داشته باشد و بتواند مجوزهای قانونی لازم وزارتی و خانه و... را کسب کند و قدم به قدم قدرت های حزبی مطرح، حرکت و فعالیت کند.
سئوال: دلیل اینکه در بوکان تمایل زیادی به پیوستن شهروندان به احزاب وجود ندارد چیست؟ احزاب آنرا بدلیل پایین بودن فرهنگ سیاسی می دانند و مردم دلیلشان فاقد عملکرد بودن و ارجحیت فعالیت احزاب در جهت منافع حزبی و تشکیلاتی خود ذکر میکنند، نظر شما چیست؟
پاسخ: برای این مهم یا شاید بهتر باشد بگوییم آسیب، چندین دلیل وجود دارد:
1-ضعف اعتماد. شاید به این دلیل که بسیاری از مردم این احزاب را از جنس خود نمی دانند و برخاسته از نیازهای بومی خود نمی بینند.
2-نوع فعالیت احزاب. هویداشدن احزاب رنگارنگ در هنگام انتخابات و استفاده از رای مردم و سپس پاسخگو نبودن در قبال مردم.
3-نداشتن چهره های شاخص و قوی. عمده ترین احزاب در مناطق کردنشین هنوز درگیری اعتماد فی مابین دولت و اکراد هستند و همین سبب شده تا چهره های مردمی، با سران این احزاب به تفاهم نرسند و از افراد رده دوم و پایین تر دعوت بعمل آورند. (عموماً عرض کردم و جسارت نشود)
سئوال: لطفا بفرمایید سهم این احزاب در توسعه و رفاه زندگی مردم در شهرمان چقدر بوده و آیا به جز منافع حزبی کار دیگری نیز توانسته اند انجام دهند؟
پاسخ: به صورت کمّی و مشخص نمی توان در این باره اظهار نظر کرد. قطعاً نقش و سهم این احزاب در فرایند توسعه و رفاه، بی تاثیر نبوده اما از روی شاخص های فوق که عرض شد، به نظر می رسد بسیار کم است. عمل و فعالیتی دیده نشده که حاکی از این باشد که این احزاب هدفی جز منافع خود داشته اند.
سئوال: بنظرم اصولگرای در مناطق کردنشین دارای هیچ پایگاه اجتماعی نیستند و اگر توجه کرده باشید هیچ کاندیدا ی حتی اگر تشکیلاتی هم وابسته به این فکر باشد جرات معرفی خود رابه مردم ندارد علت اینکه عده ای با این اوضاع اعلان موجودیت می کنند چیست آیا بدنبال انتصاب هستند یا انتخاب؟
پاسخ: شاید این برداشت ناشی از تفاوت های بینشی و روشی اصلاح طلبان و اصول گرایان در بوکان باشد. به این معنا که اصول گرایان بیشتر فعالیت پراکنده، عملی و فردی دارند اما اصلاح طلبان بیشتر فعالیت جلسه ای، نظری و گروهی دارند. شاید بی تاثیر هم نباشد که اصول گرایی در بوکان تاکنون هیچ تئوریسین قوی و قدری نداشته و عموماً قدرت دستشان بوده و نیازی در تشکل های مردمی ندیده اند. در مورد انتصاب و انتخاب، شخصیت های مختلف، اهداف و اغراض مختلفی دارند و نمی توان قضاوت کرد. اصلی ترین اصلاح طلب های پیشین که اکنون پست گرفته اند. نماینده اشان هم که سالهاست در بوکان دیده نشده. اصول گرایان هم فرمانداری را در اختیار داشتند. در این میان سر عده ای دلسوز که جلسه ها و گروه های تلگرامی را پر کرده و می کنند بی کلاه مانده است.
سئوال: اگر ما بخواهیم این احزاب را با پدید آورندگان آن مقایسه کنیم آیا با چه پدیده ای روبه رو می شویم؟ شرایط مکان و زمان احزاب با توجه به وضعیت کنونی تا چه اندازه در تاثیر گذاری بر مردم می تواند موفق ظاهر شود. یا آیا واقعا جایگاهی در بین مردم دارند؟ کیفیت این احزاب بر آرای مردم در شهر ما تا چه اندازه مایه دارد؟ تاثیر گذاری این احزابی که اشاره فرمودید تا چه اندازه بر فرهنگ، اجتماع و اقتصاد در شهر با مانیفستی که در یک چهار چوب تعریف شده است و این چهار چوب خط مشی است می توانند موثمر ثمر باشند؟
پاسخ- کاملاً مفهوم پرسش رو درک نکردم اما آنچه که به نظرم می رسد این است که هرگاه بستر سیاسی مملکت آبستن پدیده ای بوده، حزبی به وجود آمده و از مشرب آن، عده ای بهره مندتر شده اند و حزب برای برآورد کردن نیازهای جامعه نبوده بلکه ابزار قانونی و مشروعیت بخش عده ای ذینفع بوده. هر حزبی که در ایران با بخشی از مذهب و اعتقادات آنان عجین شده یا بشود می تواند دارای جایگاه هم باشد و تاثیر هم بگذارد.
تاکنون آراء مردم بر روال مشخص و حساب شده ای نبوده و چنان که در مقالات نوشتم با جامعه ای «تلوتلوخوران» مواجهیم که به راحتی فریب موج را می خورد. ساده استدلال می کند و راحت رای می دهد. در رودربایستی هم پیگیر نمی شود. پس فکر نمی کنم آراء مردم چندان ملهم از این احزاب یا فعالیت آنان بوده باشد.
اما راه افتادن گفتمان های سیاسی، شکل گیری مباحث، گفتگو، آشناشدن افراد باهم و تضارب تجارب از ثمرات خوب فعالیت احزاب بوده است.
سئوال: همانطور که مستحضر هستید اکثر کاندیداها در ابتداخود را مستقل می نامند ولی بعد از چند روز نام آنها در لیست احزاب مختلف خواهد آمد. از نظر شما نام افراد در لیست های احزاب مختلف می تواند عضویت آن افراد را اثبات نماید یا تنها سو استفاده از نام احزاب و دیدگاههای آنها برای کسب رای بیشتر است، و اصولا این احزاب چه ضمانت اجرایی را در برابر وعده و وعیدهایشان به مردم می دهند و اگر به شعارهای خود عمل نکردند وضعیت به چه منوال خواهد بود؟
پاسخ- حزبی بودن یک نفر، روال مشخصی دارد که یا دارای کارت عضویت یا حکم است. صرف بودن در جلسات یا منتسب کردن دلیل بر تحزب وی نیست. اما در سطح کلان، این احزاب نیاز به کرسی دارند تا به اهداف بعدی خود در زمینه های مختلف برسند. شاید عمده ترین حمایت این احزاب از این افراد ابتدائاً مستقل، تامین بخشی از نیازهای مالی، تبلیغاتی، احراز صلاحیت و... باشد. در سطح کلان حقیقتاً مستقل بودن آن هم در فعالیت های مجلس، چندان معنی دار نیست و البته به معنای وابستگی کامل هم نیست.
ضمانت اجرایی وجود ندارد. نهایتاً از طریق رسانه ها آن شخص یا حزب مشخص مورد بازپرسی قرار می گیرند اما سازوکار قانونی مشخصی ندارد. همین یکی از خلاهای قانونی و زمینه های سوء استفاده است.
سئوال: لطفا در مورد گرایشات حزبی نماینده بوکان برایمان بگویید و اینکه نزد افکار عمومی ایشان اصلاح طلب هستند چقدر به واقعیت نزدیک است؟
پاسخ- به نظر بنده، آقای نماینده، به خوبی فعالیت و کار و مخصوصاً افراد این احزاب را شناخته و در هر دوره به بهترین وجه ممکن از آنها استفاده ی ابزاری نموده است.
رسماً نه اصول گرا و نه اصلاح طلب بوده و نه هستند. لیست امید ماحصل فعالیت های خودجوش اصلاح طلبی بود که به جز نماینده بوکان، عده ای که رسماً اصول گرا هم بودند بدان پیوستند!
روش و بینش وی نیز به هیچ کدام از این دو جناح و جریان نزدیک نیست بلکه وی بیشتر شبیه سیستم سرمایه داری ماکیاولی عمل می کنند.
بازآزمایی خطا از سوی افراد و احزاب شهرستان بوکان، امری معمول گشته است.
سئوال: در مورد لیست های انتخاباتی احزاب آیا پدیده ای تحت عنوان مارک فروشی به عنوان مثال در لیست قرار دادن فردی اصول گرا در لیست اصلاح طلبان وجود دارد؟
پاسخ- متاسفانه بله. این مسئله غالباً در شهرهای بزرگ که امکان معرفی فرد در مقیاس کلان یا وجود ندارد یا بسیار هزینه بردار و زمان گیر است، بیشتر روی می دهد. توافقاتی انجام می شود و در ازای وارد لیست کردن وی انجام می پذیرد.
به نظر می رسد این توافقات، برای بوکان نیز روی داده است وگرنه آیا اصلاح طلب های شهرستان و استان نمی دانستند که «وی»چه مشرب و مرامی دارد؟
سئوال: وظیفه ما در قبال این همه احزاب چیست و وظیفه آنها در مقابل ما چیست؟ وظیفه نمایندە در این راستا چیست و آیا اگر با حزبی همکاری نداشته باشد و در لیستشان نباشد وظیفه این حزب چیست؟
پاسخ-به نظر می رسد که توان و همت و وسعت سران این احزاب، به اندازه یک پست شهرستانی است. بنابراین قادر به همراهی اکثریت و جلب اعتماد نیستند. در دوره ای مشخص و به صورت مقطعی، پر سر و صدا ظاهر می شوند اما بعد از انتخابات به شدت فروکش می کنند. وظیفه ی ما در قبال این احزاب، شنیدن با سعه ی صدر تمام برنامه های آنهاست که فبشر عبادی الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه. در صورت صلاحدید یاری به آنها. وظیفه ی آنها هم دفتر مرکزی احزاب برایشان مشخص و دیکته می کند و مسئولیتی در این قبال برایشان مفروض نیست. انعکاس نظرات و مشکلات حداقل کار ممکن آنهاست.
وظیفه ی نماینده، دعوت از سران احزاب تاثیرگذار کشور به حضور پررنگ و بااعتبار در شهرستان است که پل تعامل را ایجاد نماید و از این راه دستاوردهایی سیاسی، فرهنگی و رسانه ای برای شهرستان کسب گردد. در غیر اینصورت می تواند - در صورت نداشتن ترس و بدبینی- دست عده ای را بگیرد تا به بدنه ی این احزاب فعال کشور وارد شوند و در آینده ی سیاسی کشور سهیم گردند.
اگر نماینده در لیست یک حزب نباشد دو حالت داردیا 1-پشت پرده توافق کرده اند و ساخته اند! 2- یا نماینده از خنثی و ترسو بودن حزب، سوءاستفاده می کند چرا که حزب باید شفاف اعلام کند که فلانی جزو لیست هست یا نیست.
سئوال: اصلاح طلبان لایه مدیریتی در بوکان چقدر به اصول اصلاح طلبی مخصوصا در کارزار انتخابات پایبند بوده اند؟
پاسخ- اصلاح طلبان «پست بگیر» از بعد از مسئولیت، عملاً حزب را یا کنار گذاشته اند یا تحت تسلط اجرایی خود در آورده اند و از قدرت اجرایی در راستای تثبیت موقعیت خود بهره گرفته اند و اکنون نزدیک به انتخابات است که تمام آنها ائتلاف و اتحاد تشکیل داده اند و این از آثار همان بهره گیری قدرت پستی است. اشخاص و اصول اصلاح طلبی شهرستان برایشان چندان مهم نبوده و بیشتر تاکید روی مهره های استانی و کشوری بوده است.
پایبندی به اصول در انتخابات مثل «دانشگاه آزاد اسلامی» می ماند!
سئوال: به نظر شما تا چه اندازه رفتارهای سیاسی احزاب اصلاح طلب بوکان و شخصیت های اصلاح طلب با سیاست های اصلاح طلبان مرکز(تهران) همسویی و مطابقت دارد؟
پاسخ - تاکنون ندیده و نخوانده ام که فلان حزب در پایتخت یا مرکز، به شعبه ی خود در شهرستان ها یادآوری کند و تذکر بدهد که طبق فلان بند و تبصره همسو و مطابق نیستید یا هستید. تمامی این تغییرات نفرات و مسئولیت ها هم درون حزبی بوده است.
اما اگر به اساسنامه ی این احزاب بعنوان ملاک عمل رجوع کنیم اصلاح طلب های مرکز، بسیار بیشتر از شهرستان ها دارای مشکل عدم همسویی بوده و هستند. حفظ ظاهر می کنند اما اختلاف نظرها آنقدر است که فرصت بررسی شهرستان ها وجود ندارد. از طرف دیگر، اصلاح طلب های شهرستانی در هر صورت و در هر حالی، پیرو و مقلدند و لذا به نظر همسویی و مطابقت در حد استاندارد و رضایت بخش است. فعالیت شهرستان ها به گفته ی کوردی «له زیادی» و به تعبیر فارسی «بودن برای روز مبادا»ست.
سئوال: در شرایط فعلی وضعیت بوکان بر همگان عیان است، لب های این شهر به شدت خشکیده اند و ترک برداشته اند؛ وجود این احزاب هم عملا گرهی از مشکلات این شهر نگشوده است. خیلی ها از این وضعیت ماهی می گیرند و استفاده می کنند نظر شما چیست؟
پاسخ- بیشتر احزاب بر این عقیده اند که داشتن پست در بدنه ی دولت سبب می شود قدرت اجرایی و مدیریتی کسب کنند و به قول معروف عضو مسئول به از عضو ساده!
این امر سبب شده تا بقیه ی اهرم های مدنی، تاثیرگذاری های اجتماعی و فرهنگی نادیده گرفته شوند. این احزاب اکنون شریک و سهیم در این وضعیت شهرستان هستند و باید پاسخگو باشند. هم سران آنها در بخش داری و معاونت فرمانداری هستند و هم نماینده ی این دوره شان در مجلس است و هم اکنون تمام امکانات فعالیت را در اختیار دارند.
جالب است که بدون برعهده گرفتن این نابسامانی به شدت در حال فعالیت و یارگیری هم هستند.
انتهای پیام/ م
