بهتر است از زمان رویش اولین دندانهای شیری، بصورت منظم هر شش ماه یکبار کودک خود را جهت معاینه نزد دندانپزشک ببرید.
بهتر است از زمان رویش اولین دندانهای شیری، بصورت منظم هر شش ماه یکبار کودک خود را جهت معاینه نزد دندانپزشک ببرید.
جهت اولین مراجعه به دندانپزشک، منتظر ایجاد درد در دندانهای کودکتان نباشیدبهتر است از زمان رویش اولین دندانهای شیری، بصورت منظم هر شش ماه یکبار کودک خود را جهت معاینه نزد دندانپزشک ببرید. این مراجعات کمک می‌کند هم خودتان اطلاعات و مشاوره‌های مناسب در مورد چگونگی حفظ سلامت دندانهای کودکتان را دریافت کنید و هم کودکتان با محیط مطب و کارکنان آن آشنا شده و قبل از ایجاد پوسیدگی، درد و آبسه در دندانهایش، چند تجربه خوشایند از دندانپزشکی بدست آورد. در این صورت، کودک برای جلسات درمانی احتمالی در آینده خیلی راحت تر مراجعه خواهد کرد.
پاسخ سولات و نگرانی های کودک راجع به دندانپزشکی را به دندانپزشک موکول کنید
اگر کودک شما قبل از مراجعه به دندانپزشکی سوالات و نگرانی هایش را با شما مطرح می‌کند، به وی دروغ نگویید و با دادن جواب‌هایی که خودتان هم از آنها اطمینان ندارید، او را دچار تشویش بیشتر نکنید. بهتر است پاسخ دادن به سوالات او را به دندانپزشک موکول کنید. دندانپزشک کودکان بخوبی می‌داند چگونه با بکار بردن کلماتی مناسب و در سطح درک کودک به این سوالات پاسخ دهد و نگرانی‌های کودک را برطرف کند.
هیچگاه کودک را به عنوان تنبیه و یا با تهدید به دندان پزشکی نیاورید
قبل از رفتن به دندانپزشکی به کودک قول جایزه یا هر چیز خوب دیگری ندهید این نوع قول‌های قبلی معمولاً باعث شکل گرفتن این ذهنیت در کودک می‌شود که قرار است او را جای بدی ببریم، چرا که کودک می‌داند برای رفتن به یک جای خوب مثل پارک جایزه داده نمی‌شود. اگر در نظر دارید به کودک جایزه دهید بهتر است این کار در صورت همکاری قابل قبول کودک جهت انجام درمان، بعد از کار و بدون اطلاع قبلی انجام شود.
به هیچ عنوان در حضور کودک راجع به خاطرات و تجربیات بد خود از دندانپزشکی صحبت نکنیدبرعکس بهتر است با دادن پیام‌های مثبت راجع به دندانپزشکی، کودک را به لحاظ روانی آماده رفتن به نزد دندانپزشک کنید.
بهتر است قبل از رفتن به دندانپزشکی کودک استراحت کرده باشد و خسته نباشد
خستگی و بی حوصلگی کودک، معمولا منجر به عدم همکاری کودک با دندانپزشک یا به خواب رفتن او روی صندلی دندانپزشکی می‌شود و انجام یک درمان خوب و باکیفیت توسط دندانپزشک را دشوار می‌کند.
از بکار بردن کلماتی چون آمپول، سوزن، مته و خون که در کودک ترس و اضطراب ایجاد می‌کند، خودداری نماییدقبل از آشنا شدن کودک با محیط پر استرس دندانپزشکی، برای شروع درمان کودکتان عجله نکنید.جهت ایجاد آمادگی ذهنی و روانی در کودک و اعتماد او به دندانپزشک، صرف وقت لازم است. به همین خاطر بهتر است بعد از معاینه اولیه، درمان کودک با کارهای ساده‌ای چون برساژ و فلورایدتراپی (تمیز کردن دندانهای کودک با مسواک برقی و زدن ژل فلوراید بر روی دندانها) و فیشور سیلانت (شیارپوش) شروع شود و وقتی اعتماد کودک جلب شد و یادگرفت در محیط دندانپزشکی چگونه باید رفتار کند، کارهای پیچیده تری چون درمان پالپ (عصب کشی) و روکش دندانها انجام شود. شروع کار با یک درمان سخت و پراسترس مثل کشیدن دندان، معمولاً منجر به ایجاد ترس شدید کودک از دندانپزشکی می‌شود که ممکن است اثرات منفی آن تا بزرگسالی ادامه پیدا کند.
نگران انجام تزریق بی حسی دندان کودکتان نباشید. حین تزریق با کودک صحبت نکنید و کاملاً طبیعی رفتار کنید
هرچند تزریق بی‌حسی، شایع ترین عامل ترس کودک از دندانپزشکی است، دندانپزشک و کارکنان دندانپزشکی از روش‌های کاهش ناراحتی و درد کودک حین تزریق آگاهی دارند و در این زمینه آموزش کافی دیده‌اند. انجام برخی تکنیک‌ها از جمله کاربرد ژل‌های بیحس کننده مخاط قبل از ورود سوزن، تعریف کردن یک داستان خیالی حین تزریق و پرت کردن حواس کودک از این طریق، انجام تزریق در وضعیتی که سرنگ در دید کودک نیست و ایجاد برخی حرکات مالشی در ناحیه تزریق توسط دندانپزشک کمک می‌کند دندان کودک براحتی و حتی بدون اینکه خود او متوجه شود، بیحس شود.
