به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛از «ابن جوزى» نقل شده است:در هنگام زفاف فاطمه(س)بعد از دادن جامه عروسى خود به فقیر،جبرئیل به محضر رسول خدا(ص)آمده، عرض کرد: یا رسول الله(ص)پروردگارت سلام مى رساند و مرا نیز فرمان داده که به فاطمه(س)سلام برسانم و براى فاطمه(س)جامهاى از دیباى سبز و از جامههاى بهشتى فرستاده است. فاطمه(س)بعد از پوشیدن لباس نزد پدر آمد، حضرت با عباى خود، و جبرئیل با بالهاى خود آن جامه را پوشاندند تا نور آن باعث آزار دیدگان نشود.
روزى بعضى از یهودیان خدمت پیامبر(ص) رسیده، عرض کردند:ما حق همسایگى داریم، درخواست مى کنیم دخترت فاطمه(س)را به عروسى ما بفرستى تا مجلس جشن ما به قدوم آن حضرت زینت گیرد.
پیامبر(ص)فرمود:فاطمه، زن على بن ابیطالب(ع)است و در اطاعت او مى باشد. اما آنها اصرار کردند که تو شفاعت کن که على(ع) به او اجازه دهد. بعد از اجازه، یهودیان خود را به هر آنچه از لباسهاى خوب و فاخر و جواهرات داشتند، آراستند و گمان مىکردند که فاطمه(س)با لباس فقیرى مىآید و او را استهزا مى کنند؛اما جبرئیل نازل شد و لباسی بهشتى با جواهرات بى نظیرى که چشم روزگار مانند آن را ندیده بود با خود آورد و فاطمه(س)آن را پوشید و به مجلس عروسى رفت و زنان چون این منظره را دیدند، به سجده افتاده، مسلمان شدند و به سبب آن بسیارى دیگر از یهودیان نیز مسلمان شدند.
مـنابع:
1-احقاق الحق، ج10، ص401.
2-بحارالانوار، ج43، ص30.
انتهای پیام/
