دیسلکسیا، دیسگرامیا و دیسکلکولیا و بیش فعالی چهار اختلال مهم در یادگیری به حساب می آیند.
دیسلکسیا
اختلالات خواندن را دیسلکسیا گویند. زمانیکه کودکان خواندن و نوشتن را در مدرسه می آموزند، خواندن اشتباه “پ” به جای “ب” و یا جابجا خواندن ۴ و ۶ امری عادی محسوب می گردد. اختلال خواندن گونه ای از اختلالات بینائی محسوب نمی گردد و این اختلال ناشی از ا ختلال در عملکرد مغز در دریافت توالی اطلاعات دریافتی از چشم می باشد. در گونه ای دیگر در دیسلکسیا، ذهن به درستی لغت را تشخیص می دهد اما در ارتباط معنا با لغت کند عمل می نماید. به این دلیل است که در برخی از افراد نوجوان می توان دیسلکسیا را مشاهده نمود.
دیسگرامیا
به بروز اختلال حین نوشتن دیسگرامیا اتلاق می شود. شدت دیسلگرامیا بستگی به علت بروز آن دارد.
دیسکلکیولا
به اختلال در انجام محاسبات ریاضی دیسکلکیولا گویند. ریاضی جز مشکلات اکثر دانش آموزان است اما نمی توان همه ی این افراد را دچار عارضه ی دیسکلکیولا دانست. در صورتیکه یک نوجوان در درک مفاهیم ابتدائی و ساده ی ریاضی دچار مشکل باشد، آنگاه می توان وی را مبتلا به دیسکلکیولا دانست.
اختلال بیش فعالی در کودکان
بین ۴ تا ۱۲ درصد تمام کودکان در سن مدرسه دچار اختلال بیش فعالی هستند. معمولاً تشخیص بیش فعالی در کودکان از سن ۶ سال اتفاق می افتد. محققان بر این باورند که اگر چه با زیاد شدن سن از میزان بیش فعالی فرد کاسته می شود، اما عدم تمرکز در فرد همچنان با وی باقی خواهد ماند.
زیباجو
'); d.write('