از جمله اقدامات این شیرزن تبریزی می توان به شرکت در نهضت تحریم توتون و تنباکو، پیشگام در گشودن انبارهای محتکران تبریز در زمان قحطی نان و مصادره انبار میرزا عبدالرحیم قائم مقام اشاره کرد.
بنابر منابع موجود زینب باجی در آخرین سفر خود که به همراه کاروانی عازم زیارت کربلا شده پنجه در نقاب خاک کشیده، به طوری که پیکر وی هیچ گاه به شهرش تبریز نرسیده و در کربلا مدفون شده است.
عکس زینب پاشا برای نخستین بار در اوایل دهه 1380 از سوی سازمان اسناد و کتابخانه ملی تبریز در اختیار محققان قرار گرفت، اما سال ها بعد به درخواست و سفارش سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان آذربایجان شرقی مجسمه این زن قهرمان و نامدار تاریخ آذربایجان، توسط هنرمند معروف احد حسینی ساخته شده و در موزه «خانه مشروطه تبریز» جهت بازدید عموم قرار گرفته است.
رخشنده یا همان پروین اعتصامی نیز در سال 1285 و در شهر تبریز دیده به جهان گشود و آرامگاه وی در کنار پدر بزرگوارش «اعتصام الملک» و در حرم مطهر حضرت معصومه (س) واقع شده است.اما سال ها بعد خانه بانوی شعر ایران توسط شهرداری تبریز خریداری و مرمت شده و به یک مرکز فرهنگی و یا چیزی شبیه موزه تبدیل شده است. در این خانه تندیس هایی نیز از این شاعر نامی کشور به چشم می خورد.
بنابراین شاید بتوان گفت تنها وجه تشابه این دو بانوی ایران زمین که هر یک افتخاری برای تاریخ و تمدن کشور محسوب می شوند زادگاه آنان؛ شهر تبریز و همشهری بودن آن هاست و نه چیز دیگر...!
انتهای پیام/
