ساعت: 14:41 منتشر شده در مورخ: 1395/12/04 شناسه خبر: 1046092
با نابودی هر زبان در گستره ی جغرافیایی هر کشور فارغ از نابودی گنجینه ی تاریخ بشر، بخشی از حوزه ی نفوذ فرهنگی آن کشور در جهان هم نابود میشود و امکان ذاتی برای توسعه ی فرهنگی از بین میرود .
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ زیتون در یادداشتی به قلم امیر رضا اسعدی نوشت:
هویت را در اصل میتوان در دو بخش هویت فردی و هویت اجتماعی دسته بندی کرد.
هویت اجتماعی در موارد ذیل مطرح می گردد:
1. هویت فرهنگی : این فاکتور متشکل از مجموعه ی محسوس شباهت های فرهنگی بین افراد اجتماع یا بین چند اجتماع (با فاصله ی جغرافیایی) میباشد که طبق نظریه ی erikson ریشه در گذشته های دور حتی دوران باستان میتواند داشته باشد چرا که بخش اعظمی از هویت فرهنگی متاثر از آداب و سنن پیشینیان است و هر نسل از افراد حاضر در یک حوزه ی فرهنگی مشخص تنها تغییرات کوچکی طی نسل خود میتوانند در آن ایجاد کنند . با توجه به وجود تعداد کثیری کشور در جهان که متشکل از چند فرهنگ مختلف (multicultural) میباشند در جهان امروز امری بسیار طبیعیست که چندین فرهنگ مختلف در درون یک واحد سیاسی تعریف شوند .
2. هویت محلی و ملی : وجود کشورهای چند فرهنگی باعث شده است که هویت سطوح مختلفی پیدا کند در بررسی سطحی میتوان سه سطح اصلی برای هویت متصور بود ، هویت ملی ، هویت محلی و هویت فردی که هر کدام از این هویتها از عوامل گوناگونی شکل میابند برای مثال هویت فردی از خانواده بسیار تاثیر میپذیرد حال اینکه هویت ملی هیچ ارتباطی با خانواده ندارد . کشوری که در زیر سطح هویت ملی خود هویت های محلی را نیز مورد پوشش قرار دهد میتواند از هویت های محلی مختلف خود بعنوان فرصت های مختلف سیاسی – اقتصادی و... نیز بهره مند گردد اما در غیر این صورت چندگانگی هویت های محلی نقش تهدیدآمیزی هم ممکن است داشته باشند . در خصوص هویت ملی و محلی و ارتباط آن با موضوعی نظیر انسجام و امنیت ملی باید اشاره کرد که این توانایی حاکمیت در پوشش هویت های محلی تحت لوای هویت واحد بعنوان هویت ملی است که این ارتباط را سود ده یا مضر خواهد کرد پس با این توصیف در کشورهای چند فرهنگی نمیتوان در طرح هویت ملی از نمادهای قومی بهره جست .
3. هویت زبانی: از دیرباز زبان مشخص کننده ی حدود و مرزهای هر اجتماعی بوده است بگونه ای که هر اجتماعی که صاحب زبان مشخصی بوده میتوانسته بر حوزه ی زبانی خود ادعای زعامت داشته باشد و ای بسا مردمانی هم بوده اند که با نابودی زبانشان دیگر اثری از آنها در پهنه ی جغرافیا نمانده است . در کشورهایی که چندین زبان با تعداد چشمگیری متکلم در آنها وجود دارد انتخاب یک یا چند زبان بعنوان زبان ملی امری اجتناب ناپذیر است اما این انتخاب نباید زمینه ی نابودی سایر زبانها را فراهم کند در همین راستا نیز وجود سیستم های آموزشی و ارتباطی و رسانه ای به زبانهای غیر ملی هم قابل انتظار است چرا که با نابودی هر زبان در گستره ی جغرافیایی هر کشور فارغ از نابودی بخشی از گنجینه ی تاریخ بشر بخشی از حوزه ی نفوذ فرهنگی آن کشور در جهان هم نابود میشود و امکانی ذاتی برای توسعه ی فرهنگی از بین میرود .
4. هویت دینی : با توجه به کارکرد اجتماعی و سیاسی دین اسلام و نفوذ بسیار آن در فرهنگ و آداب و سنن و حتی گویش در اکثر کشورهای اسلامی دین بعنوان عاملی پررنگ در موضوع هویت بدل شده است. خصوصا در کشور های چند فرهنگی که هر بخش از جمعیت در زبان و اداب فرهنگی و روابط اجتماعی خود شرایط و ضوابط متفاوتی را تجربه میکنند چتر دین بعنوان کلمه ی واحده ی بین افراد آن مردم میتواند نقش انسجام بخش و حیاتی را بازی کند لذا تقویت نهاد دین بعنوان قدرتمندترین عامل انسجام بخش آحاد ملت در جوامع چندفرهنگی امری معقول و ضروری است .
حتی در سطحی فراتر از ملیت چهارچوبی بعنوان جهان اسلام وجود دارد که فراتر از زبان و ملیت و اقوام میتواند عامل وحدت بخش باشد . هویت واحد اسلامی در چهارچوب جهان اسلام نمود خود را با ظهور امت اسلامی بروز میدهد که در این راستا علیرغم تاکید تمام رهبران جهان اسلام به جرات میتوان گفت دستاورد مطلوبی وجود ندارد و نیازمند توجه بیشتر میباشد . بطور اختصار از عوامل عدم موفقیت در این حوزه میتوان به عدم وجود دولت های برخاسته از آرای مردم مسلمان در اکثریت کشورهای اسلامی و دخالت های قدرتهای جهانی در اطناب روند دستبابی به امت واحده ی اسلامی و همچنین تهاجم فرهنگی و تبلیغات اشتباه و گسترده ی دشمنان از عدم کارکرد اجتماعی سیاسی اسلام اشاره کرد.
