وی در خصوص چگونگی خلق شعرهایش عنوان کرد: این موضوع متفاوت است؛ گاهی شعرهایی همان لحظه شکل می‌گیرند و تنها نقطه پایان برای آن مشخص می‌کنیم. اما خودم مدتی است از این روش فاصله گرفتم. به خاطر اینکه اگر شعری می‌تواند بسط پیدا کند، باید اجازه داد این اتفاق بیفتد.
وی افزود: خودم تا لحظه‌ای که شعرم تمام نشود، آن را روی کاغذ نمی‌نویسم. به نظرم زمانی که شعر را روی کاغذ می‌آوریم، گلش خشک می‌شود و دیگر دست بردن به شعر سخت است. حتی اتفاق افتاده است که شعری هشت ماه در ذهنم بوده است و بعد آن را نوشتم. البته ریسک این ماجرا زیاد است؛ چرا که سطرهایی را در ذهن داشتم که فراموش کردم.
مهمان «خندوانه» در خصوص نام خود بیان کرد: گروس اسم قله‌ای در رشته کوه زاگرس نزدیک شهر نهاوند شهر پدری‌ام است. معنی خاصی ندارد؛ البته معانی برایش آمده است اما بیشتر به عنوان اسم خاص شناخته می‌شود!
در بخش‌هایی از برنامه شب گذشته گروس عبدالملکیان قطعاتی از اشعار خود را خواند.
عبدالملکیان در پاسخ به سوال جوان در خصوص اینکه اگر شاعران نباشند، دنیا چه شکلی می‌شود، بیان کرد: به نظرم نقش شاعران مهم است. فارغ از اینکه چه موضوعی را می‌نویسند، همین که به معنای واقعی شعر بنویسند، جهان بهتری را می‌سازند.
وی در خصوص شاعر مورد علاقه‌اش اظهار داشت: ارادت خاصی به حضرت مولانا دارم.
در بخش بعدی برنامه عبدالملکیان دارت خود را پرتاب و امتیاز 11 را کسب کرد. وی در پایان قول داد برای جوانانی که استعداد شاعری دارند، کارگاه شعر برگزار کند.
گزارش از الهام قبادی
انتهای پیام/
