بهمن آذروش - نایب رییس شعبه اردبیل حزب ندای ایرانیان
استان اردبيل با پیشینه و قدمت تاریخی پویا و قابل اتکاء و با فرهنگ و اصالت های خاص خود با مردمی باایمان، مبارز و متعصب پیوسته در کشور پیشگام و مطرح بوده است. امّا متأسفانه امروز با احراز موقعیت استراتژیکی ، باز هم به دلیل کم توجهی و عدم برنامه ریزی و طرح مطالعاتی نیاز سنجی و توسعة پایدار، در ابعاد گوناگون نیازمند به توسعه می باشد.
استان اردبيل با پیشینه و قدمت تاریخی پویا و قابل اتکاء و با فرهنگ و اصالت های خاص خود با مردمی باایمان، مبارز و متعصب پیوسته در کشور پیشگام و مطرح بوده است. امّا متأسفانه امروز با احراز موقعیت استراتژیکی ، باز هم به دلیل کم توجهی و عدم برنامه ریزی و طرح مطالعاتی نیاز سنجی و توسعة پایدار، در ابعاد گوناگون نیازمند به توسعه می باشد. با وجود زمینه ها، بسترها و ابزارهای توسعة درون استانی هنوز از پوستة ترک خوردة ایستایی خود خارج نگردیده سمت و سوی توسعه را دور از خود می بیند. ولی به هر تقدیر وقتی سخن از توسعه به میان است، غفلت از واژة رشد جایز نیست. لذا قبل از بیان مسیرها، چالش ها و پیشنهادات در چگونگی رسانیدن استان به توسعة پایدار، لازم است جهت روشن شدن مطلب، مقایسه ای مفهومی از این دو واژه فرآیند را از متخصصان علوم مختلف داشته باشیم.
به گمان من امروزه بندرت اقتصاد دانی یافت می شود که دو واژة رشد و توسعه را مترادف هم بداند. زیرا ویژگی اصلی تعاریف رشد، نمایانگر افزایش کمی تولید ناخالص ملی سرانه است. در صورتی که توسعه واژه فراتر از تغییرات کمی است.بخش توسعه به آبادانی و تکامل توانایی ها می پردازد.
در خصوص توسعه و راه هاي افزايش پايداري آن در استان اردبيل بسيار سخن ها رفته است؛ اما آنچه بدان کمتر توجه شده همانا مقوله فرهنگ توسعه
مي باشد. گرچه درباره مفهوم توسعه ديدگاه ها و نظرات گسترده اي وجود دارد و بررسي چالش هاي توسعه در استان ، به بحثي تخصصي و فرصتي مناسب نياز دارد، اما در حالت کلي مي توان توسعه را فرايندي نرم افزاري و سخت افزاري در راستاي پيشرفت و بهبود وضع موجود دانست.
