به گزارش آسمونی از آخرین قهرمانی یک تیم ایرانی در قاره کهن ۲۵ سال می‌گذرد. گرچه از سال ۹۲ تاکنون تیم هایی مثل استقلال، سپاهان و ذوب آهن بارها به فینال جام باشگاه‌های آسیا رسیدند، اما همواره در برابر حریفان خود از غرب و عمدتا شرق آسیا ناکام ماندند تا حسرت قهرمانی ما در آسیا تا این لحظه ۲۲ ساله شود.
آخرین بار تیم پاس تهران بود که در سال ۱۹۹۲ قهرمانی در باشگاه های آسیا را تجربه کرد. تیمی که بعدها به شهر همدان انتقال یافت و بعد از آن سیر نزولی را در پیش گرفت و حالا در لیگ دسته دوم کشور برای بقا تلاش می کند.
محسن گروسی مهاجم آن زمان پاس بازیکنی بود که گل قهرمانی این تیم را در بحرین وارد دروازه الشباب عربستان کرد. وی که با یک قهرمانی و یک نایب قهرمانی با پاس و استقلال در این رقابت ها جزو فوتبالیست های پر افتخار قاره محسوب می شود در گفتگو با خبرنگار مهر به سوالاتی در این زمینه پاسخ داد.
* خبرگزاری مهر: معمولا وقتی صحبت از جام باشگاه های آسیا می‌شود یکی از نام هایی که یادآوری می‌شود «محسن گروسی» است.
– محسن گروسی: پس ان‌شاءالله همیشه جام باشگاه های آسیا باشد که یاد ما باشید.
* ۲۵ سال پیش مهمترین گل زندگی‌تان را زدید. گلی که منجر به قهرمانی یک باشگاه ایرانی در آسیا شد. آن روز که گل قهرمانی پاس را زدید فکرش را می کردید که لااقل تا ۲۵ سال این عنوان تکرار نشود؟
– اصلا چنین فکری نمی‌کردم. چون آن دوران اوج فوتبال ایران بود. در سه سال پیاپی استقلال و پاس سه بار به فینال آسیا رسیدند. در سال ۹۰ استقلال قهرمان شد و همین تیم در سال ۹۱ نایب قهرمان شد. در سال ۹۲ هم که ما با پاس قهرمان شدیم. آن زمان اوج فوتبال ایران بود و نه من و نه هیچ کس دیگر فکرش را هم نمی‌کردیم که این قهرمانی برود تا بیست و خرده‌ای سال.
* دوست دارید این رکورد همچنان دست نخورده باقی بماند؟
– واقعا دوست ندارم. این برای فوتبال ما زشت است که از آخرین قهرمانی یک تیم ایرانی در قاره آسیا ۲۵ سال بگذرد. آرزو می‌کنم این طلسم امسال شکسته شود. هرچند اگر امسال یک تیم ایرانی قهرمان آسیا شود از سال بعد هیچکس به من زنگ نمی‌زند، اما خب اشکالی ندارد!(باخنده)
* و حتما دوست دارید این رکورد توسط استقلال شکسته شود.
– در وهله اول دوست دارم دو تیم ایرانی به فینال آسیا برسند تا جبران این همه سال ناکامی بشود. اما خب در نهایت ته دلم دوست دارد این افتخار باز هم به استقلال برسد و ستاره‌های روی پیراهن این تیم به عدد ۳ برسد.
* استقلال و دیگر تیم‌های ایرانی واقعا این ظرفیت را دارند؟
– اگر واقع بین باشیم خیر. شما همین تیم الاهلی را با استقلال مقایسه کنید. از نظر زیرساخت های مالی و سخت افزاری خیلی از سطح اول آسیا عقب هستیم. تیم الاهلی یک بازیکن دارد که رقم قراردادش از بودجه یکی دو سال باشگاه استقلال هم بیشتر است. از این تیم ها کم در آسیا نداریم. می‌شود همه این ها با هم قهرمان نشوند و یک تیم ایرانی با این زیرساخت‌های ضعیف قهرمان شود؟
* فکر می کنید مشکل کجاست که این همه سال تیم‌های ایرانی نتوانستند توفیق زیادی در قاره آسیا داشته باشند؟
– عمده مشکل از مدیریت فوتبال است. ما در همه ابعاد فوتبال رشد کردیم به جز مدیریت که نرخ رشدمان منفی بوده. حالا همین پسرفت در مدیریت باعث می‌شود تا در سایر زمینه‌ها هم نتوانیم اوج بگیریم.
* این «مشکل مدیریتی» در فوتبال را خیلی کلی گفتید. می‌شود قدری جزیی تر در مورد آن صحبت کنید؟
– مدیران در فوتبال ما اکثرا فرمایشی هستند. نه توانایی درآمدزایی دارند و نه توانمندی این را دارند که بودجه تخصیصی از سوی هیات مدیره را بگیرند. عموما هم که اصلا فوتبالی نیستند. در گذشته و به خصوص در دهه نود میلادی مدیران ما فوتبالی‌تر بودند و بیشتر به شرایط فوتبال واقف بودند. برای همین فوتبال ما از آسیا جلوتر بود. اما رفته رفته مدیریت در فوتبال ضعیف شد و نتیجه این شد که فوتبال ما از سطح اول آسیا در رده باشگاهی در حال فاصله گرفتن است.
