از هر ۵ زن باردار یک نفر دچار خارش و عفونت تحریک کننده واژینال می شود.
از هر ۵ زن باردار یک نفر دچار خارش و عفونت تحریک کننده واژینال می شود. عفونت باکتریایی واژن زمانی اتفاق می افتد که باکتری هایی که به طور طبیعی در مهبل (واژن) وجود دارند، بیش از حد رشد می کنند. این مساله احتمالا ناشی از تغییرات هورمونی دوران بارداری بوده و نسبتا شایع است. اگر عفونت باکتریایی واژن درمان نشود، علائم واژینیت باقی مانده و ممکن است منجر به زایمان زودرس شده یا به تولد نوزاد با وزن کم منتهی گردد.
لازم است زنان باردار علایم عفونت قارچی واژن را بشناسند و به محض مواجهه با آن، سریعا به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند.
عفونت باکتریایی واژن با یک کشت ساده واژینال قابل تشخیص است. برای این کار پزشک معالج شما یک سواب را وارد واژنتان کرده و نمونه ای از ترشحات واژن جمع آوری می کند تا در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار گیرد.
علائم عفونت باکتریایی واژن در بارداری:
ترشحات رقیق سفید به مایل خاکستری
درد در هنگام ادرار کردن
خارش اطراف واژن
درمان عفونت باکتریایی واژن در بارداری:
عفونت باکتریایی واژن گاهی اوقات به صورت خود به خود از بین می رود. اگر در سه ماهه اول بارداری هستید، پزشک شما ممکن است برای درمان تا سه ماهه دوم صبر کند.
برای درمان عفونت باکتریایی واژن استفاده از آنتی بیوتیک هایی مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین لازم است.
پیشگیری از عفونت باکتریایی واژن در بارداری:
هرگز با لباس خیس و عرق کرده ننشینید.
همیشه لباس زیر نخی یا پنبه ای بپوشید.
سعی کنید از لباس زیر آزاد استفاده کنید که هوا در آن جریان دارد.
از پوشیدن جوراب شلواری تنگ خودداری کنید.
بدون لباس زیر بخوابید.
موقع دستشویی رفتن خودتان را از جلو به عقب بشویید.
از روغن حمام که باعث گیر افتادن باکتری ها می شود استفاده نکنید.
عفونت قارچی واژن در بارداری:
خارش و سوزش واژن که ناشی از قارچ باشد معمولا به دلیل نوعی قارچ به نام کاندیدا ایجاد می شود. کاندیدا به طور طبیعی در واژن زن زندگی می کند اما در طول دوران بارداری، افزایش سطح استروژن و پروژسترون به ایجاد محیط مستعد رشد این مخمر کمک می کند و شانس ابتلای مادر باردار به عفونت قارچی واژن بیشتر می شود.
سایر علل عفونت قارچی در بارداری شامل مصرف آنتی بیوتیک ها و داشتن مقاربت محافظت نشده است که هر دو باعث تغییر PH طبیعی در مهبل (واژن) می شود.
تشخیص عفونت قارچی با جمع آوری ترشحات از طریق سواب و بررسی آزمایشگاهی آن ممکن است.
علائم عفونت قارچی واژن در بارداری:
درد و خارش در واژن
قرمزی و تورم مهبل (واژن) و لبه های آلت جنسی زنانه
ترشحات سفید غلیظ که ظاهر پنیری دارند و معمولا بی بو هستند.
درد و ناراحتی در هنگام رابطه جنسی
سوزش در هنگام ادرار کردن
درمان عفونت قارچی واژن در بارداری:
کرم واژینال که به صورت موضعی تجویز می شود یا داروی ضد قارچ خوراکی از جمله درمان های شایع این بیماری است.
پیشگیری عفونت قارچی واژن در بارداری:
لباس زیر پنبه ای بپوشید تا هوا به راحتی در زیر لباس در جریان باشد.
بدون لباس زیر بخوابید.
برای دفع سموم بدنتان را هیدراته نگه دارید و روزی ۸ لیوان آب بنوشید.
ادرارتان را نگه ندارید و به طور مرتب دستشویی بروید.
به جای شکر تصفیه شده از کربوهیدرات های پیچیده و غلات سبوس دار استفاده کنید.
ماست بخورید. ماست به دلیل داشتن باکتری لاکتو باسیلوس که به طور طبیعی در این ماده لبنی یافت می شود، به جلوگیری از عفونت قارچی واژن کمک می کند.
عفونت تریکوموناس واژن در بارداری:
با گزارش حدود ۷ میلیون مورد جدید ابتلا در هر سال، عفونت تریکوموناس یکی از رایج ترین و قابل علاج ترین بیماری های مقاربتی است که ممکن است در طی بارداری نیز شما را گرفتار کند. انگل تریکوموناس واژینالیس دلیل اصلی ابتلا به این عفونت است.
علائم عفونت تریکوموناس واژن در بارداری:
داشتن ترشحات بدبو زرد مایل به سبز و پر از کف
خارش، سوزش و آزردگی که ممکن است در طول مقاربت جنسی هم وجود داشته باشد.
درمان عفونت تریکوموناس واژن در بارداری:
دکتر شما به احتمال زیاد برایتان آنتی بیوتیک های خوراکی مانند مترونیدازول و تینیدازول را تجویز می کند.
