پژوهشگران دریافته‌اند اولین گریه نوزاد نه در زمان تولد بلکه در رحم مادر اتفاق می‌افتد.
پژوهشگران دریافته‌اند اولین گریه نوزاد نه در زمان تولد بلکه در رحم مادر اتفاق می‌افتد.
محققان با کمک تصاویر سونوگرافی که ضبط ویدیویی شده بود نشانه‌هایی از رفتار گریه را در گروهی از جنین‌ها در واکنش به یک صدای کم دسی بل که بر روی شکم مادر نواخته شد مشاهده کردند. این جنین‌ها در سه ماهه آخر بارداری قرار داشتند.
نشانه‌های ترس ، تنفس عمیق، باز شدن دهان و لرزیدن چانه که همه آنها علایم گریه است در جنین‌ها مشاهده شد.
این رفتار در ۱۱جنین از هفته بیست و هشتم بارداری مشاهده شد.
دکتر اد میتچل از دانشگاه آکلند در نیوزیلند می‌گوید محققان بطور تصادفی این پدیده را مشاهده کردند. آنها قصد داشتند تاثیر استعمال دخانیات و کوکایین را در دوران بارداری بررسی کنند و در ابتدا گمان می‌کردند این واکنش‌ها حمله است.
اما با مشاهده دقیق تر تصاویر ضبط شده ویدیویی دریافتند رفتار جنین شبیه گریه گردن یک نوزاد است.
مشاهده چنین رفتاری از جنین‌ها چندان تعجب آور نیست. نوزادان نارسی که قبل از هفته بیست و هشتم بارداری بدنیا آمده‌اند نیز می‌توانند گریه کنند.
نتایج این مطالعه در شماره ماه سپتامبر نشریه "and Neonatal Edition "Archives of Disease in Childhood: Fetalمنتشر شده است.
محققان درابتدا متوجه رفتار گریه مانند در یک تصویر سونوگرافی از یک جنین ۳۳هفته‌ای شدند. جنین در اثر محرک و ارتعاش بر روی شکم مادر به وحشت افتاد و سر خود را چرخاند. بعد از آن تنفس عمیق، باز کردن دهان و لرزش چانه که همگی نشانه گریه است مشاهده شد.
سونوگرافی‌های بعدی رفتاری مشابهی را در ۱۰جنین که همگی بالای ۲۸ هفته سن داشتند به مدت ۱۵تا ۲۰ثانیه بعد از ایجاد صدا نشان داد.
این پدیده نشان می‌دهد گریه کردن از رحم مادر آغاز می‌شود.
این یافته‌ها کاربردهای تکاملی دارد. جنین برای گریه کردن نه تنها به قابلیتهای حرکتی بلکه رشد مغزی و حسی لازم برای پردازش صدای مزاحم و تشخیص آن به عنوان یک عامل منفی نیاز دارد.
نتایج مطالعه دیگری که اخیرا منتشر شد نشان می‌داد جنین تا قبل از هفته بیست و نهم بارداری درد را حس نمی‌کند. مسیرهای درد در مغز طی هفته‌های بیست و سوم و سی‌ام بارداری شروع به رشد می‌کند.
