آفرود
کامران تقی نژاد ۱۳۹۵-۱۱-۳۰ خودرو
خودروهای شاسی‌بلند و یا به‌اصطلاح جوانان آفرودی (off-road) به سبکی از شاسی بندی خودرو گفته می‌شود که درعین‌حال که دارای ارتفاع بیشتر از خودروهای سواری هستند، از سیستم شاسی بندی مستحکم‌تری برخوردارند. البته این استحکام، به‌نوعی در جلوبندی و سیستم فرمان نیز اعمال می‌شود.
به گزارش جام جم آنلاین ، استحکام در بدنه و شاسی و جلوبندی تنها عامل مؤثر در انتخاب این خودروها نیست. وجود ۲ دیفرانسیل از شروط اصلی خودروهای آفرودی است. شاید پشت این خودروها را دیده باشیم، دارندگان آنها گاهاً برچسب‌هایی به خودرو وصل می‌کنند که ۴*۴ را پشت آن حک می‌کند. این علامت نشان‌گر این است که، دیفرانسیل که وظیفه انتقال قدرت به یک محور را دارد، در این خودرو می‌تواند قدرت را به هر ۴ چرخ خودرو منتقل نماید و دیگر مانند خودروهای سواری نظیر سمند که قدرت پیشرانه به دیفرانسیل جلو منتقل می‌شود تک‌بعدی نمی‌باشد.
خودروهای آفرودی در ایران، به‌صورت رسمی کار خود را با ورود پاترول آغاز کردند. این خودرو با دو بدنه ۲ درب و ۴ درب با موتورهای ۲٫۴ لیتری و ۳٫۲ لیتری در بازار ایران به فروش رسید. پس‌ازآن خودروهای تولیدی لندروور و خودروهای تولیدی تویوتا که پیش از آن در جنگ به کار می‌رفتند، به جمع آفرودی ها اضافه شدند. در این میان با ورود نسل جدید خودروهای معروف و تیراژ بالای آفرودی، نمونه‌هایی نظیر پاژن با موتور ۳ لیتری، رونیز با موتور ۲٫۴ لیتری و نیسان پیکاپ با همین موتور و طبیعتاً بدنه‌ای سبک‌تر، پاجرو ها با قدرت موتور بالا با پیشرانه ۴ لیتری و لندکروزهای همیشه قوی گروه آفرودی ها را مجهزتر نمود.
پس‌ازآن با تولید سبک جدیدی از خودروهای آفرودی که سواری به نسبت بهتری را می‌دادند و طبیعتاً به‌واسطه بالاتر بودن قیمت خودرو ، عملاً کاربری آنها به‌جای خودرو آفرودی، تبدیل به خودرو شهری شدند و جور این شهری شدن را مدل‌های ارزان‌تر مانند نیسان‌ها و پاژن و یا جیپ کشیدند. از سری لندکروزها و پرادوهای ۲ درب و ۴ درب می‌توان به‌عنوان آفرودی های شهری نام برد.
منبع: خودرو / جام جم آنلاین
اشتراک