بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به واشنگتون سفر کرد تا با پرزیدنت دونالد ترامپ دیدار کند.
هرچند هر دو رهبر دستورکار پُر و پیمانی دارند، - بی تردید برنامه هسته ای ایران وجه غالب را در بحث هایشان خواهد داشت.
آنچه در ادامه می آید، ترجمه متن یادداشتی درباره سفر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به واشنگتون است که توسط گروه رصد اندیشکده راهبردی تبیین" صورت گرفته است.
درست هم هست.
برنامه قدیمی ایران برای تولید تسلیحات هسته ای قابل به کارگیری، آشکارا تهدیدی علیه موجودیت اسراییل و دولت های دوست عرب در غرب آسیا است.
همکاری ایران و کره شمالی روی موشک ها و احتمالاً مسائل هسته ای نشان می دهد که این تهدید بواقع جهان گیر است.
و تصادفی نیست که در آزمایش موشکی ایران در 29 ژانویه که واکنش شدید ترامپ را به دنبال داشت، موشک بازگردنده به جو داشت.
موشک هایی که برای پرتاب ماهواره های آب وهوایی به مدار زمین طراحی می شوند لازم نیست برای بازگشت به جو طراحی شوند، اما موشک هایی که تسلیحات هسته ای را به هدف شان می رسانند مشخصاً به این قابلیت نیاز دارند.
نتانیاهو پیش از دیدار هفته پیش خود با نخست وزیر انگلستان ترزا می، به کابینه اسراییل گفت که غرب باید موضع مشترک علیه تجاوزگری ایران بگیرد.
متأسفانه، پس از توافق هسته ای باراک اوباما با ایران در وین در سال 2015 که خطاهای مهلکی داشت، غرب بدجور متفرق شده است.
حذف تحریم های اقتصادی علیه ایران در توافق وین خصوصاً اروپایی ها را ترغیب کرد تا وارد معاملات تجاری و سرمایه گذاری گسترده ای با تهران شوند.
مقصود ایران نیز دقیقاً همین بود: اینکه پس از آنکه غرب متوجه خطای استراتژیک اساسی اش در این توافق و پیامدهای هولناک درازمدتش شد، برقراری دوباره تحریم های بین المللی را اگر نه غیرممکن، حداقل دشوار کرده باشد.
تا زمانی که اوباما رییس جمهور بود، برنامه های تسلیحات اتمی و موشک های بالستیک ایران از چیزی هراس نداشتند.
اما به میدان آمدن کاخ سفیدِ ترامپ، آن وضعیت را تغییر داده است.
شعارهای سرسختانه و تجدید تحریم ها توسط دولت جدید، به وضوح نشان داد که منتقدان سیاست آشتی جویانه اوباما فرمان را در واشینگتن به دست گرفته اند.
اکنون مسأله آنها این است که چطور ایالات متحده را از چاله ای دربیاورند که اوباما به آن انداخت؛ و این کار را در اسرع وقت انجام دهند.
بر همین حساب، ترامپ و نتانیاهو باید به سمت تحقق چند هدف مختلف پیش بروند.
ابتدا باید یک استراتژی دیپلماتیک تدوین کنند تا اراده سیاسی مشترک غرب برای جلوگیری از دست یابی ایران به تسلیحات هسته ای را احیاء نمایند.
تأکید این مقوله باید بر اثربخشی باشد.
شعارهای جدی، مانورهای نظامی و تحریم های اقتصادی همگی جای خود را دارند، اما حتی آن رژیم تحریم ها (که اکنون از کار افتاده است) نیز تلاش های هسته ای و موشکی ایران را کُند نکرده بود.
ایجاد دوباره یک ائتلاف مصمم غربی علیه ایران با دشواری هایی روبروست اما هم حیاتی و هم فوری است.
دوم، و به منظور فوق، اسراییل و آمریکا باید قابلیت ها و همکاری های خود در به اشتراک گذاری اطلاعات را بهبود بخشند.
ما هم اکنون می دانیم که ایران مفاد توافق وین درباره تولید آب سنگین و آزمایش موشکی را جداً زیر پا گذاشته است.
از زمان انقلاب اسلامی 1979، پروژه ایران برای دست یابی به تسلیحات هسته ای قابل به کارگیری بواقع یکی از امیال الهام بخش رژیم شان بوده است؛ لذا می توانیم با اطمینان فرض کنیم که هنوز هم مشغول این کارند و احتمالاً از بسیاری از مفاد دیگر توافق هسته ای تخطی کرده اند.
همچنین می توانیم نتیجه بگیریم که اوباما اولویت بسیار پایینی به کشف و بررسی تخلفات ایران داده است.
بی تردید، زمینه مساعدی وجود دارد تا تشکیلات اطلاعاتی جدید ترامپ و حکومت اسراییل، اطلاعات خود درباره اقدامات شرورانه ایران از زمان توافق وین را با همدیگر در میان بگذارند.
دو دولت سرکش اصلی بعلاوه می دانیم که ایران و کره شمالی، دو دولت سرکش اصلی، بیش از 25 سال است که در زمینه موشک های بالستیک همکاری داشته اند، و حرف وحدیث ها حاکی از آن هستند که آنها همچنین روی مسائل هسته ای هم همکاری می کنند.
آمریکا و اسراییل، با همکاری با کره جنوبی و ژاپن و دیگران، باید بسیار بیشتر از هشت سال گذشته برای بررسی پیوندهای احتمالی این دو دولت تلاش کنند.
سوم، ترامپ و نتانیاهو باید به این مسأله بپردازند که چگونه می توان داعش را نابود کرد بدون آنکه نفوذ ایران در غرب آسیا بسط یابد.
رویکرد اوباما به داعش، کارزار کُندی که سال ها طول می کشید تا به اهدافش برسد (اگر که اصلاً می رسید)، عملاً دست تهران و نایبان و متحدانش همچون حزب الله، رژیم اسد و حکومت فعلی بغداد در منطقه را تقویت می کند.
حتی اگر در رویکرد اوباما داعش بالاخره شکست می خورد، ایران فاتح اصلی نبرد می بود.
ترامپ به پنتاگون دستور داده است تا گزینه های نظامی ایالات متحده را بازبینی کند.
اکنون او و نتانیاهو باید یک چارچوب سیاسی جامع تدوین کنند که استراتژی نظامی جدید با آن متناسب باشد.
ترامپ و نتانیاهو پتانسیل آن را دارند که عقب نشینی های هشت سال اخیر آمریکا از غرب آسیا و پا پس کشیدنش از تهدیدهای جهانی بزرگ دوران مان از قبیل اشاعه تسلیحات هسته ای را یک شبه تغییر دهد.
همه مشکلات در یک دیدار حل وفصل نمی شوند اما هرچه هم در اهمیت این دیدار بگوییم اغراق نکرده ایم.
پی نوشت: • این مطلب، صرفاً جهت اطلاعِ مخاطبان، نخبگان، اساتید، دانشجویان، تصمیم سازان و تصمیم گیران ترجمه شده و الزاماً منعکس کننده ی مواضع و دیدگاه های اندیشکده راهبردی تبیین نیست.
• پیوند اصل گزارش: https://www.
aei.
org/publication/disarming-the-iran-threat/ انتهای متن/ http://fna.
ir/WDFZQK نظرات دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد
کلید واژه ها: ایران - نخست وزیر رژیم صهیونیستی - نتانیاهو - هسته ای - بنیامین نتانیاهو - رژیم صهیونیستی - موشک ها - موشک - اوباما - تسلیحات - هسته - برنامه هسته ای ایران - برنامه - صهیونیستی - تحریم - دیدار - توافق - موشک های بالستیک - بنیامین - اسراییل - کابینه اسراییل - برنامه هسته ای - وزیر - توافق هسته ای - باراک اوباما - دونالد ترامپ - سرمایه گذاری - ایالات متحده - برنامه هسته - طراحی
