نقش كلوميفن سيترات در درمان نازايي؛با دلگرم همراه باشید تا با فواید بی نظیر این دارو بیشتر آشنا شوید.
درمان نازایی با کلومیفن
اگر زوجین در مدت یکسال قادر به باروری نباشند، نازایی گفته می شود و ۱۵ درصد از زوجین را شامل می شود. شامل می شود. نازایی در زن و مرد بستگی به چند عامل دارد. ۸ درصد نازایی با علت مردان و ۳۷ درصد علت زنان می باشد و ۳۵ درصد به هر دو، زن و مرد ارتباط دارد. ۵۰ درصد علل مشخص وجود ندارد. وقتی نازایی اتفاق می افتد مرد و زن هر دو باید بررسی شوند. اگر زن تخمک نسازد یک روش درمان استفاده از قرص کلومیفن می باشد.
اگر تخمکگذاریتان نامنظم است یا در کل تخمکگذاری ندارید، کلومیفن میتواند به شما کمک کند، به خصوص اگر دچار سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) باشید (اگر شما سندرم تخمدان پلیکیستیک دارید و به نظر میرسد این درمان برایتان مفید واقع نشده، پزشک ممکن است همچنین متفورمین یک داروی تحریک کننده ترشح انسولین است را به شما بدهد تا کمک کند که بدنتان به کلومیفن پاسخ دهد). شما همچنین ممکن است کلومیفن (و دیگر داروهای باروری) را قبل از تکنیکهایی مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) امتحان کنید تا چندین سلول تخم را برای پرورش داشته باشید.
کلومیفن همچنین میتواند به مردان با عدم تعادل هورمونی (که اغلب از مشکل در غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس ناشی شده است) کمک کند. این افراد اغلب از تعداد اسپرم کم یا کیفیت اسپرم ضعیف یا اسپرم با تحرک کم رنج میبرند. از مشکلات اسپرم و ناباروری مردان بیشتر بدانید.
تحريك تخمك گذاري با كلوميفن، شايع ترين درمان به كار برده شده در ناباروري مي باشد. اين دارو، ارزان، در دسترس و نسبتا بي خطر بوده و اولين داروي انتخابي در بيماران مبتلا به نازايي نرموگنادوتروفيك همراه با كاهش خونريزي قاعدگي يا قطع قاعدگي است (WHO گروه دو) كه اساسا همراه با تخمدان هاي پلي كيستيك مي باشد. زنان مبتلا به عدم تخمك گذاري كه به كلوميفن سيترات جواب مي دهند بايد حداقل شش دوره، درمان شوند و درمان بايد به حداكثر دوازده دوره محدود شود.
لازم است كه حداقل اولين دوره درمان را با سونوگرافي كنترل نمود، چرا كه خطر حاملگي چند قلو و پاسخ متغير بيماران به مقادير متفاوت كلوميفن مطرح مي باشد. به علاوه، خطر سندرم تحريك بيش از حد تخمدان ها نبايد ناديده گرفته شود.
حاملگي هاي سه قلو و بالاتر اغلب به دنبال تحريك تخمك گذاري بروز مي كنند تا لقاح آزمايشگاهي، و چند قلويي هم براي مادر و هم نوزادان خطرات بسياري را در بر دارد. نقش درمان تجربي با كلوميفن در نازايي غير قابل توجيه قابل بحث بوده و نمي توان بر اساس يافته هايي كه در حال حاضر موجود هستند به نتيجه رسيد. چاقي، آندروژن بالا و مقاومت به انسولين از مهم ترين عوامل در بيماران مقاوم به كلوميفن مي باشند.
در صورت عدم وقوع تخمك گذاري در پاسخ به كلوميفن مي توان از ساير درمان هاي طبي يا جراحي استفاده نمود. يكي از درمان هاي طبي مناسب تزريق گنادوتروفين ها مي باشد. متفورمين ((Metformin و تروگليتازون (Troglitazone) از داروهاي حساس كننده به انسولين هستند كه امروزه در تحريك تخمك گذاري به كار مي روند و بيش از همه مورد مطالعه قرار گرفته اند.
درمان خوراكي با لتروزول(Letrozole) كه مهاركننده غير استروييدي آنزيم آروماتازاست، مي تواند درمان جايگزين موثري در بيماران مقاوم به كلوميفن باشد. شايع ترين روش درمان جراحي كه امروزه مورد استفاده قرار مي گيرد، دياترمي تخمدان ها به كمك مشاهده مستقيم حفره صفاق (لاپاراسكوپي) مي باشد كه به نظر مي رسد به اندازه درمان با گنادوتروفين ها موثر است. همچنين كاربرد اين روش جراحي موجب كاهش ميزان سقط هاي خودبه خودي در بيماران مبتلا به تخمدان هاي پلي كيستيك شده است.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
+ 1 - 0