به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، يكسال قبل مأموران اورژانس تهران پليس را از مرگ مشكوك زن 40 ساله‌اي در خانه‌اش باخبر كردند. وقتي مأموران پليس در محل حاضر شدند، شوهر آن زن كه در محل حضور داشت در شرح ماجرا گفت: ساعتي قبل وقتي وارد خانه شدم همسرم لاله، بيهوش روي زمين افتاده بود. بلافاصله به اورژانس زنگ زدم و امدادگران رسيدند. آنها بعد از معاينه گفتند كه همسرم فوت شده است. بعد از انتقال جسد به پزشكي قانوني، شهريار، شوهر لاله مورد تحقيق بيشتري قرار گرفت. او گفت: لاله همسر صيغه‌اي‌ام بود كه مدتي قبل او را عقد كردم و يكي از آپارتمان‌هايي را كه در ساختمان محل زندگي‌ام داشتم به او دادم. خودم هم همراه همسر و فرزندانم در طبقه بالاي همان آپارتمان زندگي مي‌كردم.همسر اول شهريار هم وقتي مورد تحقيق قرار گرفت، گفت:من تا زماني كه لاله فوت كرد، نمي‌دانستم كه او هووي من است. او مدتي قبل از فوتش به ساختمان ما آمده بود و در همسايگي‌مان زندگي مي‌كرد و ارتباطي هم با هم نداشتيم. روز حادثه بعد از اينكه شوهرم بالاي جسد او بازداشت شد، فهميدم كه زن صيغه‌اي‌اش بوده و اين موضوع مرا به شدت افسرده كرده است.
با كامل شدن بررسي‌ها، بازپرس شهريار را به اتهام قتل همسرش مجرم شناخت و پرونده بعد از صدور كيفرخواست براي رسيدگي به دادگاه كيفري يك استان تهران فرستاده شد و متهم روز گذشته پاي ميز محاكمه ايستاد. پس از اينكه اولياي دم درخواست قصاص كردند متهم در جايگاه ايستاد و گفت: لاله در يكي از طبقات ساختمان ما سكونت داشت. به خاطر اختلاف با همسرم وقتي فهميدم او زن تنهايي است به او پيشنهاد صيغه دادم و قبول كرد. در اين مدت زن اولم در طبقه بالا زندگي مي‌كرد و لاله در طبقه پايين، اما همسرم از موضوع خبر نداشت. متهم در توضيح حادثه گفت: آن روز بعد از كار به ديدن لاله رفتم. وقتي وارد خانه شدم كسي در پذيرايي نبود و چراغ‌ها خاموش بود. وقتي وارد اتاق خواب شدم، با جسد او مواجه شدم. خيلي ترسيده بودم. احتمال دادم كسي داخل خانه باشد. چاقويي برداشتم و خانه را گشتم. كسي نبود. هرچه لاله را صدا زدم، جواب نداد. ليوان آبي برداشتم و روي صورتش پاشيدم و هر چه تلاش كردم كه او را احيا كنم موفق نشدم. سريع به اورژانس زنگ زدم، اما وقتي آنها رسيدند ديگر فايده‌اي نداشت. قضات دادگاه سپس جلسه را براي شنيدن اظهارات همسر متهم تجديد كردند.
منبع:روزنامه جوان
انتهای پیام/
