مدتی است که با پیشرفت علم و تکنولوژی و دست یابی انسان به فناوری های جدید، به کارگیری علم در زمینه های مختلف جانی تازه گرفته است. اصلاح ژنتیک از جمله روش های افزایش صفات خوب و بازده محصول و کاهش و حتی از بین بردن صفات بد و ناپسند در محصولات است (دانشمندان معتقدند مصرف این محصولات به ژنتیک انسان آسیب وارد می کند). با دکتر سلام همراه باشید.
اصولا گوجه فرنگی هایی که در باغچه های خانگی کاشته می شود طعم بهتری از گوجه فرنگی هایی دارند که در بازار فروخته می شوند.
محققان دانشگاه فلوریدا متوجه شده اند دلیل تمایز طعم گوجه فرنگی ها فرایندهای گلخانه ای و بارگیری نیست بلکه ژنومی در خود میوه است.
مواد شیمیای طبیعی که به میوه طعم می دهند در گوجه فرنگی های مدرن وجود ندارند.
از دهه ۱۹۴۰ میلادی کشاورزان با استفاده از جهش ژنتیکی توانسته اند رنگ قرمز گوجه فرنگی را حفظ کنند. اما این جهش یک پیامد ناخواسته نیز داشت. آن کاهش شکر و مواد شیمیایی بود که به طعم میوه مربوط بود. در نتیجه گوجه فرنگی هایی با ظاهر زیبا اما بدون طعم در بازار رواج یافت.
به همین دلیل دانشمندان با شناسایی ژنوم طعم دهنده در گوجه فرنگی ها سعی دارند آن را در محصولاتی که به طور تجاری به بازار عرضه می شوند، به کار گیرند.
هری کلی مولف اصلی این تحقیق می گوید: ما بخشی را که نیم قرن پیش خراب شده بود، تعمیر کرده ایم. به این ترتیب گوجه فرنگی ها به یک قرن قبل بر می گردند، یعنی زمانی که طعم بر ظاهرشان ارجحیت داشت.
این گروه ساختار شیمیایی و ژنتیکی حدود ۴۰۰ نوع گوجه فرنگی را بررسی کردند و آن را با گوجه فرنگی های قدیمی و خوش طعم ترکیب کردند تا متوجه شوند کدام ژن و مواد شیمایی بیشترین نقش در طعم میوه را دارند. آنها به خصوص ژن های جایگزینی را بررسی کردند که به دلیل جهش فعال شده بودند.
آنها به این طریق توانستند موارد ناخواسته را جدا کنند.
بنابراین در آینده ای نه چندان دور گوجه فرنگی هایی که از بازار می خریم طعم بهتری خواهند داشت.
