ساعت: 11:56 منتشر شده در مورخ: 1395/11/06 شناسه خبر: 1007254
بقعه میرعلام تفرشی با وجود قدمت و اهمیت بنا، اما از توجه مسئولان دور مانده و آرام آرام در حال تخریب است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ندای تفرش، شهرستان تفرش مهد عالمان و فرهیختگان به نامی در سطح کشور است که برخی از این عالمان در شهر تفرش به خاک سپرده شده اند. اما موضوع این گزارش دو تن از مفاخر علمی این شهرستان است که در در آرامگاهی به نام «سماق بنه» تفرش آرمیده اند که امروز در یکی از خیابانهای شهر تفرش قرار دارد.
یکی از این عالمان، میر علام تفرشی، معروف به «میرعلام» از علما و فقهای به نام شیعه و از تبار سادات حسینی است که در قرن دهم هجری در تفرش به دنیا آمد. تاریخ دقیق ولادت او معلوم نیست. میرعلام از سلسله سادات تفرش است.
وی از شاگردان مقدس اردبیلی بود. فراگیری علوم دینی را از دوران کودکی آغاز کرد. پس از گذراندن دروس مقدماتی، به نزد مقدس اردبیلی رفت و علوم نقلی و فقه را از او فرا گرفت و به درجه اجتهاد رسید پس از مدتی، به تحصیل علوم شرعی مشغول شد. وی در زهد و تقوا به درجه ای رسید که تمام علمای اعلام و فقهای عظام به قدر و منزلت علمی و مذهبی میر علام واقف هستند. او مورد وثوق کامل مقدس اردبیلی بوده به حدی که به شاگردان خود گوشزد می کنند که پس از من برای حل مشکلات علمی خود در شرعیات به میرعلام تفرشی و در عقلیات به میر فیض الله عبدالقاهر حسینی تفرشی رجوع کنید.
میرزا اسماعیل خان لشکر نویس تفرشی که بود؟
یکی دیگر از مفاخر تفرش، میرزا اسماعیل خان لشکر نویس تفرشی(معروف به دبیر) فرزند آقا میرزا محمدتقی که در تاریخ ۱۲۸۳ شمسی در تفرش وفات یافته است. وی صاحب کتاب نفیس «نخبه التواریخ» است که از آغاز اسلام تا آخر سلطنت مظفرالدین شاه قاجار نگاشته شده است و گزارش ائمه و رجال و جلوس و وفات پادشاهان و ارتحال علما و حوادث مهم و سوانح است و برای هر مسئله تاریخی متناسب متین و شیوا تالیف کرده است.
کتاب کنزاللغات نوشته محمدبن عبدالخالق معروف به گیلانی در ۱۲۷۱ ه.ق به خط نستعلیق توسط اسماعیل خان تفرشی تحریر شده است. کتاب تجارت السلف از هندوشاه بن سنجربن عبداله صاحبی نیز توسط وی به خط نستعلیق به رشته تحریر درآمده است.
بقعه سماق بنه؛ یادگاری از قرن یازدهم هجری و اواخر دوران صفویه/ تنها بقعه ۶ ضلعی به جای مانده از دوره صفویه
قدمت بقعه به جای مانده به قرن یازدهم هجری و اواخر دوران صفویه می رسد که البته سنگ قبر آن بواسطه ارزش تاریخی به سرقت رفته است و زمان تولد و وفات آن مشخص نیست.
بنای این بقعه، ۶ ضلعی بوده و تنها بقعه شش ضلعی که از هندسه معماری دوره صفویه برخوردار است. در این بنا از عناصر ساده نظیر آجر و ملات بنایی و چوب به کار رفته است.
اما ضمن استفاده از مصالح ساده از طراحی بسیار قوی برخوردار است. به کار گیری سبک و شیوه ی معماری صفوی و رسیدن از فرم ۶ و ۱۲ضلعی در پایه ها و نمای خارجی به فرم همگون و متقارن در نیم کره پوشش سقف و استقرار یک گنبد کوتاه و متناسب با قامت این بنا و اجرای یک سقف یکپارچه بر روی سازه آن که از آجر و ملات و چوبهای کششی بهره گیری شده نشان یک قدرت و یک شاهکار معماری است.
این بنا تاریخی طی شماره ۲۹۹۵۴ در مهر ماه سال ۸۹ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
تخریب آرام آرام این اثر تاریخی
این اثر تاریخی با وجود قدمت و اهمیت بنا، اما از توجه مسئولان دور مانده و آرام آرام در حال تخریب است.
اثری که با گذشت سالها هیچ تعمیراتی نه در سطح بنا و نه در داخل بنا صورت نگرفته است و هنوز داخل بنا و اطراف قبور خاکی هستند.
این اثر تاریخی می تواند در صورت مرمت و بازسازی به یکی از مکانهای قابل بازدید نیز تبدیل شود که قرار گرفتن این مکان در مسیر تردد و در وسط خیابانهای منتهی به آن شاهدی بر این مدعا است.
انتهای پیام/ک
