اشعار کودکانه دهه فجر
دهه فجر
دهه فجر اومده
شور و غوغا اومده
امام خوب ماها
به وطن باز اومده
شاه بد جنس بلا
اون که بود مثل خلا
پا گذاشت به فرار
تا بره از این دیار
آره ای شاه برو
ای امام ما بیا
بعد از این همه بلا
تا بیاد شور و صفا
نوروز در بهمن
شب بود و ز تنهايي
جان بر لب ما آمد
در آن دل تاريكي
يك باره صدا آمد
ما خسته شديم از شب
ما منتظر ماهيم
اي روح خدا برگرد
ما شاه نمي‌خواهيم
پرسيد چه مي‌خواهيد
شاه از سر ناكامي
مردم همگي گفتند:
«جمهوري اسلامي»
شعر انقلاب
مي‌خواستم شعري بگويم
شعري براي انقلابم
ديدم كه او درياست و من
يك قطره ناچيز آبم
ديدم كه بايد ابر باشم
از صبح تا شب هي ببارم
تا شايد اشك مادران را
در بيتي از شعرم بيارم
ديدم كه بايد رعد باشم
غرنده و پُر شور و غوغا
آن‌وقت در شعرم بگويم
تكبيرها، فريادها را
ديدم كه بايد دشت باشم
دشتي پُر از لاله، شقايق
تا از شهادت‌ها بگويم
از قلب‌هاي گرم و عاشق
يك پله يك پله
وقتي هواپيما
از دور پيدا شد
آغوش يك ملت
بر روي او وا شد
يك پله يك پله
مي‌آمد او پايين
با چهره‌اي پُر نور
با خنده‌اي شيرين
آرام مي‌آمد
دل، بي‌قرارش بود
دريايي از مردم
در انتظارش بود...
تبیان
اخبارمرتبط :
شعر کودکانه فرزندان ايران
شعر کودکانه خروس جنگی
شعر کودکانه آقا پلیسه
شعر کودکانه من و خواهرم
