ساعت: 15:12 منتشر شده در مورخ: 1395/11/03 شناسه خبر: 1013698
باید گفت که آموزش ، پیشگیری و آمادگی مقابله با حوادث ، خرید تجهیزات مناسب و ضروری مقابله با حوادث ، نوسازی بافت فرسوده ، حمایت مادی و معنوی حادثه دیدگان حق مسلم مردم شهرما نیز هست
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ندای البرز از لحظات اولیه آتش سوزی ساختمان پلاسکو با رسانه های ملی و شبکه های اجتماعی همراه بودیم ، لحظات تلخ و جان فرسایی که علاوه بر جان نثاری آتشنشانان و مسئولین مدیریت بحران ، بر ای برخی فرصت سلفی گرفتن و برای عده ای دیگر مجال تسویه حساب سیاسی بود . چیزی نخواهد گذشت که اوضاع عادی می شود و حافظه اجتماعی این فاجعه انسانی را فراموش می کند ولی واقعیت اینجاست که ما هزینه گزافی برای فهمیدن یک نکته مهم پرداخت کردیم . بیش از ده ها تن از آتشنشانان جان خود را از دست دادند تا بفهمیم قبل از وقوع حادثه باید بفکرعلاج بود .
در سالی که گذشت چه حوادثی که بر سر این شهر پیر ما نیامد ، کارخانه هایی که خوراک آتش شدند ، صدها هزار متر مربع بافت فرسوده بی رحم که جان شیرین عزیزان ما را گرفت .
ما در الوند و نصرت آباد پلاسکو نداریم ، ولی کانون خطر فراوان داریم . همین صنایع شیمیایی که سالهاست دودش برای مردم شهر و سودش برای شهر های دیگر است می توانند در یک بحران جان هزاران انسان را به خطر بیاندازند . آیا این شهر به عنوان مرکز تولید ثروت در استان توان و اراده لازم برای مقابله با بحران را دارد؟آیا سهم بودجه حفاظت از جان انسانها در این شهر پرداخت می گردد؟ متاسفانه تا به امروز از خواب شیرین بیدار نشده ایم ، بجای تقویت مولفه های ایمنی شهر ترجیح می دهیم با ترک تشریفات جدول های خیابان را عوض کنیم ، بجای تقویت تجهیزات امداد و نجات برای مسئولانی خانه های مجلل بی مصرف می سازیم که هر روز بعد ساعت اداری شهر را ترک می کنند . ما تا رسیدن به استاندارد های دنیا بسیار فاصله داریم ولی سوالاتی از مسئولان پاسخگوی شهر : در صورت بروز حادثه ای مشابه پلاسکو در مسکن مهر یا مجتمع های مشابه تکلیف ما چیست؟ آیا باید جان آتش نشان ها را فدا کنیم ؟آیا قیمت پرداختی برای امکانات و تجهیزات امداد بیش از ارزش انسانهاست؟
در شهری که هشتاد میلیارد تومان بودجه عمرانی توسط شورای شهر تصویب و به تایید فرماندار می رسد ” چند درصد از بودجه به نوسازی بافت فرسوده و زیر ساخت های ایمنی ” تخصیص داده می شود؟ تحول عمرانی و تبدیل شهر به بندر خشک پیشکش ، از شما می خواهیم بدنبال رفع مشکلات مالی بعد از حوادث باشید تا استخوان های مصدومان زیر بار مسایل مالی و خسارات منهدم نشود .
در این شهر که سالی هزاران هکتار گندم کشت می شود و متاسفانه هر سال مزارعی طعمه حریق می شوند چرا ما سازمان هلال احمر داریم ، اما پایگا امداد و نجات آن را نداریم ؟ چه کسی باید پیگیر این مشکلات مردم باشد؟
مردم اول باید زنده باشند بعد ازپروژه های میلیاردی که هیچوقت تاسیس نشداستفاده کنند . در آخر باید گفت که آموزش ، پیشگیری و آمادگی مقابله با حوادث ، خرید تجهیزات مناسب و ضروری مقابله با حوادث ، نوسازی بافت فرسوده ، حمایت مادی و معنوی حادثه دیدگان حق مسلم مردم شهرما نیز هست . چرا تا بحال کار قابل توجهی در این زمینه انجام نگرفته ؟آیا باید کارناوال های زرد و بنفش و قهوه ای راه بیندازیم؟
لنتهای پیام/
