به گزارش ایرنا، پروفسور راینا، شامگاه شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا بیان داشت: اوضاع کشمیر بسیار وخیم است. مردم این منطقه از سال 1990 رنج می‌کشند و جنایت‌های زیادی صورت گرفته است؛ به‌طوری‌که تاکنون بالغ‌بر 100 هزار نفر از مردم کشمیر کشته‌شده‌اند.
وی افزود: البته از جولای سال گذشته اوضاع به‌مراتب بدتر شده است. مأموران امنیتی هند حتی به کودکان پنج‌ساله هم رحم نمی‌کنند؛ صدها نفر تاکنون جان خود را ازدست‌داده‌اند و هزاران نفر در زندان به سر می‌برند؛ 8 هزار جوان کشمیری نیز گم‌شده و ما از محل استقرار آنها بی‌اطلاع هستیم.
این فعال مدنی با بیان اینکه پاکستان و هندوستان بر سر حاکمیت کشمیر اختلاف دارند، گفت: آنها نسبت به هم مظنون و از یکدیگر متنفرند. با هم نبرد می‌کنند و درنتیجه مردم کشمیر در رنج به سر می‌برند.
رئیس کارزار بین‌المللی «صدای کشمیر» در ادامه بیان داشت که جامعه جهانی هیچ اقدام جدی را برای حل بحران مردم کشمیر صورت نداده است.
وی افزود: قدمت کشمیر از هندوستان بیشتر است. ما از تمدن بسیار قدیمی برخوردار هستیم و قرن‌هاست که مانند برادر در کنار یکدیگر زندگی می‌کنیم.
پروفسور راینا در پاسخ به این پرسش که راه‌حل بحران کشمیر را چطور ارزیابی می‌کند، گفت: ما امیدوار بودیم که سازمان ملل متحد اقدامی را صورت دهد اما متأسفانه تاکنون چنین اتفاقی رخ نداده است. امید ما به این است که دولت‌های هندوستان و پاکستان دست از یکدندگی بردارند و آرامش را به کشمیر بازگردانند.
وی افزود: متأسفانه مذاکرات اسلام‌آباد و دهلی‌نو نیز تاکنون صوری و بی‌فایده بوده است؛ آنها تاکنون صدها بار مذاکره کرده‌اند اما چون هیچ کدام از طرفین کوتاه نمی‌آیند، کار به نتیجه نمی‌رسد. آنها هیچ انعطافی از خودشان نشان نمی‌دهند، بلکه یک قهوه می‌نوشند و بعد جلسه را ترک می‌کنند. درنتیجه ما را به دنبال خودشان می‌کشند.
این فعال مدنی در همین حال تصریح کرد که جامعه جهانی بایستی به‌طورجدی برای حل بحران کشمیر وارد عمل شود.
وی افزود: دبیر کل سازمان ملل متحد می‌گوید که دهلی‌نو و اسلام‌آباد مشکلشان را بر سر کشمیر حل‌وفصل کنند؛ اما از هیچ‌کس رویکردی جدی برنمی‌تابد و ما میان هند و پاکستان گرفتارشده‌ایم.
راینا بیان داشت: هرچند رسیدن به استقلال، اولین و بهترین گزینه است اما بی‌تردید هیچ‌کدام از طرفین این گزینه را نمی‌پذیرند. نه هند می‌خواهد که ما به پاکستان ملحق شویم و نه پاکستان اجازه استقلال به ما می‌دهد.
وی با بیان اینکه «بایستی راه‌حلی مطرح شود که مردم کشمیر را متقاعد سازد» افزود: به نظر من اگر تمام طرف‌ها با ذهنی باز و بدون ملاحظه با یکدیگر گفت‌وگو کنند، اطمینان دارم که راه‌حل پیدا خواهد شد.
پروفسور «محمد عبدالله راینا» این اظهارات را در حاشیه کنفرانس خبری بحران کشمیر در لندن بیان داشت.
در جریان این کنفرانس خبر، شرکت‌کنندگان ضمن تشریح ابعاد بحران انسانی در کشمیر به بیان راه‌حل‌های مختلف برای پایان دادن به ادامه جنایت‌های صورت گرفته علیه غیرنظامیان پرداختند.
کارزار بین‌المللی «صدای کشمیر» در پایان این نشست خبری بیانیه‌ای را منتشر کرد که در آن از تمام طرف‌ها خواسته‌شده تا به حقوق اولیه مردم کشمیر احترام گذاشته شود.
در این بیانیه همچنین آمده است: حل بحران کشمیر مشروط به این است که ارتباط میان بحران کشمیر و اختلاف هند و پاکستان از یکدیگر متمایز شوند و هرچه سریع‌تر برای پایان خشونت‌ها در این منطقه اقدام شود.
بیانیه یادشده تصریح می‌کند: دولت دهلی‌نو و اسلام‌آباد بایستی مذاکرات جدی، مؤثر و بدون پیش‌شرط در مورد کشمیر را از سر گرفته؛ تلاش کنند تا مشکلاتشان را کاهش دهند و به یک‌راه حل واحد برسند.
کشمیر تنها ایالت هند با اکثریت مسلمان است و براساس برخی از گزارش های منتشر شده درگیری میان مسلمانان کشمیر و نیروهای امنیتی هند از سال 1989 تاکنون 68 هزار کشته برجا گذاشته است.
بخشی از خاک کشمیر در خاک هند و بخش دیگر در خاک پاکستان است، ولی هر دو کشور ادعای مالکیت بر کل کشمیر را دارند و همین موضوع یکی از علل اصلی مناقشه دیرینه میان دهلی نو و اسلام آباد از زمان استقلال پاکستان از هند در سال 1947 است.
هند همیشه مسلمانان کشمیر را متهم به همکاری با پاکستان می‌کند و مدعی است که آنها می‌خواهند کشمیر به پاکستان ملحق شود، درحالی که کشمیری‌ها امیدوارند با تداوم مبارزاتشان کشوری مستقل تشکیل دهند.
اروپام**4**ن**1552/انتشاردهنده: قاسم شریعتی
