بیماری منتقله مقاربتی در کمینی که هرگز اسم آنرا نشنیدهاید: شانکروئید
با دلگرم همراه باشید تا بیماری شانکرویید را بشناسید.
شانکرویید یا شانکر نرميك بيماري خاص مناطق گرمسيري می باشد. مخزن این عفونت انسان مي باشد. باكتري هموفيـلوس دو كـره اي (Hemophilus Ducreyi) عامل ایجاد کننده این بیماری مي باشد.در حدود 20 تا60 درصد زخم هاي دستگاه تناسلي در مناطق صحراي آفريقا و جنوب شرق آسيا به علت ابتلا به بيماري شانكروئيد ايجاد مي شود.شانکروئید از آن دسته بیماری هایی است که شایع نمی باشد و از راه جنسی و بوسیله هموفیلوس دوکره ای ایجاد می شود. با تشکیل زخم دردناک در ناحیه تناسلی و لنفادنوپاتی اینگوینال این بیماری تشخیص داده می شود.
این بیماری در مردانی که با جنس مخالف ارتباط جنسی دارند بیشتر دیده می شود و این بیماری را از شریک جنسی خود که اکثرا یک حامل بی علامت است دریافت می کنند.
دوره نهفتگیدوره نهفتگی در این بیماری 3-5روز و حداکثر 14 روز است.
دوره واگيريتا زمانی که عامل عفونت در زخم اوليه و يا ترشحات غده هاي لنفي که متورم شده اند وجود دارد و زخم بهبود نيافته، انتقال بیماری صورت مي گیرد که اين مدت در مواردی که بيماريدرمان نشده است ممکن است چند هفته تا چند ماه ادامه پیدا کند. با درمان به وسیله آنتی بیوتیک ها تمام باکتريها از بين می روند و محل زخم نيز يک تا دو هفته بعد بهبود میابد .
علایم بیماری شانکرویید
در محل تلقیح ابتدا یک پاپول قرمز دردناک ظاهر می شود و با پیشرفت بیماری به یک پوسچول تبدیل می شود که در صورت پاره شدن یک زخم با قاعده قرمز درخشان را تشکیل می دهد. ز
خم شانکروئید عمیق می باشد و بسرعت خونریزی میکند و معمولا از اطراف گسترش پیدا می کند. یک اگزودای فیبرینی زرد-خاکستری زخم را احاطه کرده است. شدت عفونت در این زخم ها بسیار زیاد است و حتی ممکن است از طریق خود تلقیحی برتعداد زخم ها اضافه شود. روی باسن، رانها و منطقه آنال محل ایجاد زخم می باشند.
احساس بی حالی، تب، آنورکسی و میالژی در بیمار مشاهده می شود. لنف نودها ممکن است چرکی و زخمی شده و یا خود بخود بهبود یابند.اغلب زنان حامل ارگانیسم می باشند و فاقد نشانه های قابل تشخیص و علایم بیماری هستند.
شخیص بیماری شانکروییدبا آزمایش و بررسی غدد لنفاوی قابل می توان این بیماری را تشخیص داد.تشخیص این بیماری معمولا با لنفو گرام و نروم اشتباه گرفته می شود.
راه های انتقال بیماری شانکرویید
این بیماری معمولا از طریق رابطه ی جنسی منتقل می شود. شانکروئید به مقدار زیادی با مصرف دارو به طور خودسرانه و بدون تجویز پزشک همراه بوده است.
اگر بیماری درمان نشود....
ممکن است به طور خود بخود بهبود یابند و یا اینکه بیماری مزمن شود و برای بهبودی به زمان بیشتری نیاز داشته باشد. از دیگر علایم بیماری ضايعـات نـرم و بسيار دردنـاك چـركي می باشد كه در دو سوم موارد به همراه بزرگ شدن غدد لنفاوي و كشاله ي ران مي باشد. گاهي چند زخم كوچك به هم می چسبند و زخـم بزرگتـري را تشكيل مي دهند. تشخيص با آزمايش و بررسي غدد لنفاوي قابل می توان این بیماری را تشخيص داد.تشخيص اين بيماري معمولا با لنفو گرام و نروم اشتباه گرفته مي شود.
راه هاي انتقال این بیماری معمولا از طريق رابطه ي جنسي منتقل مي شود. شانكروئيد به مقدار زيادي با مصرف دارو به طور خودسرانه و بدون تجویز پزشک همراه بوده است.
درمان بیماری شانکرویید
درمــان استفاده از از آنتي بيوتيك هايي مانند:سفترياكـسيـون، آزيترومایسین ، اريتر ومايسين ، سيپروفلوكساسين براي درمان شانكروئيد توصیه می شود.میزان ابتلا در کشورهای غربی بسیار پایین و یک نفر در هر دو میلیون نفر پو البته در کشورهای در حال توسعه و همچنین کشورهای توریست پذیر جنسی، بیشتر است. شانکروئید قابلدرمان است و پس از تخلیه آبسه، تنها نیازمند یک دوز آزیترومایسین (یا دیگر آنتیبیوتیکها) است. خبر بد این که اگر شانکروئید همراه با ایدز رخ دهد، درمان ناموثر بوده و باید تحت دوره درمانی بیشتری قرار گرفت.
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
+ 1 - 0