وقتی آدمی از مشغله های عالم حسی فارغ می شود روحش در حالت خواب با موجودات عالم ارتباط برقرار می کند که یکی از آن مشاهده ارواح گذشتگان است.
به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛گرچه ممکن است به طور اتفاقی ، انسان در عالم رؤیا با ارواح برخی مردگان ارتباط پیدا کند و آنها را ببیند، شاید این مسئله برای همگان اتفاق افتاده باشد که در حال خواب برخی اموات از علما، صلحا و یا بستگانشان را دیده باشند. این کار ممکن و شدنی است، چون وقتی آدمی در حال خواب از مشغله‌های عالم حسی فارغ شد، روحش با موجودات عالم مثال و خیال ارتباط برقرار می کند و برخی چیزها را در آن جا مشاهده می‌کند که از آن میان ارواح گذشتگان است. این که مردگان تا چه مقدار بتوانند به خواب ما بیایند، به آزاد بودن روح ایشان و ارتباط روحی ما با ایشان بستگی دارد. به همین جهت مردگان ممکن است به خواب برخی افراد بیایند و به خواب افراد دیگر نیایند، در عین حال نمی‌توان در این مسأله نظر قاطعی ارائه داد.
ولی در کتاب مفاتیح الجنان آمده است:
شیخ کفعمی در مصباح و محدّث فیض در خلاصه الأذکار فرموده است:
دیدم در بعضی کتب اصحاب امامیه که هر کسی خواسته باشد در خواب، یکی از پیامبران(ع) و امامان(ع) را یا یکی از نزدیکان و والدین خود را ببیند، سوره های شمس، لیل، قدر، کافرون، اخلاص و معوذتین (فلق و ناس) را بخواند، سپس صد مرتبه سوره توحید بخواند، سپس صد مرتبه صلوات بر پیامبر(ص) و آل او بفرستد، آن گاه با وضو و به جانب راست بخوابد، ان شاءالله خواهد دید هر که را اراده کرده باشد و با او تکلّم خواهد کرد.
نیز در نسخه های دیگر آمده است: این عمل را به جا آورد در هفت شب، بعد از آن که این دعا را بخواند:
(ان شاالله خواهد دید هر که را اراده کرده باشد) اللّهمّ انت الحیّ الّذی لا یوصف ـ و الایمان یُعرف منه، منک بدت الاشیاءُ و إلیک تعود، فما اقبل منها کنت ملجاهُ و منجاهُ و ما أدْبر منها لم یکن له ملجأٌ و لا ملجا منک إلاّ الیک فإسئلک بلا اله إلاّ أنت و أسئلک ببسم الله الرّحمن الرّحیم و بحقّ حبیبک محمدٍ(ص) سیّد النّبیین و بحقّ علیِّ خیر الوصیّین و بحقّ فاطمة سیّدة نساء العالمین و بحقّ الحسن(ع) و الحسین(ع) اللّذین جعلتها سیّدی شباب أهل الجنّة علیهم أجمعین السّلام أنْ تصلّی علی محمّدٍ و آل محمّد(ص) و أن ترینی میّتی (إمامی) فی الحال الّتی هو فیها (1)
پی نوشت:
(1) شیخ عباس قمی (ره) ـ کلیات مفاتیح الجنان، حاشیه، ص ۹۶۴ ـ ۹۶۰
انتهای پیام/
