به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، اقتصاد جهانی بدون پایان دادن به جنگل زدایی به انتشار خالص کربن به صفر نخواهد رسید. این نتیجه کمپین مسابقه تا صفر شدن کربن با حمایت سازمان ملل است که شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران را مجبور به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌کند.
قطع درختان برای پاکسازی زمین برای چرای گاو یا فروش الوار نقش مهمی در انتشار گازهای گلخانه ای دارد و بانک ها و مدیران صندوق ها با تامین مالی مورد نیاز برای فعال کردن جنگل زدایی به این مشکل می افزایند.
حفاظت و احیای جنگل‌ها منجر به 18 درصد از کاهش‌های مورد نیاز تا سال 2030 برای حفظ جهان در مسیر جلوگیری از تغییرات فاجعه‌بار آب و هوا خواهد شد.
فرمول ۲۰-۲۰-۲۰ برای نجات ایران و جهانتا زمانی که اقداماتی جدی در جهت کربن زدایی صنعت و اقتصاد شروع نشود، خطرات تغییرات اقلیمی کاهش نخواهد یافت. اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۷ با فرمول ۲۰-۲۰-۲۰ اقدامات جدی را در راستای کربن زدایی شروع کرد.
برای روشن بودن موتور ،صنایع در جهان طراحی بدون بدون کربن صورت نگرفته بود و حال دنیا به دنبال مسیرهای جایگزین برای پیشرفت صنایع و اقتصاد بدون کربن است. مسیر کربن زدایی تا رسیدن به صفر خالص به اقداماتی بیشتر از حذف پلاستیک و تشویق بازیافت نیاز دارد. بحران آب و هوا مستلزم همکاری گسترده و بازنگری اساسی در مورد نحوه عملکرد دولت‌ها، سازمان‌های غیردولتی، جوامع و کسب‌وکارهای جهانی است.
اگر می خواهیم فردا، جهانی بدون کربن را ببینیم، همه دولت ها و شرکت ها باید امروز به طور فعال انتشار کربن را کاهش دهند. به عنوان صنعت گران و شهروندان جهانی، ما باید با یکی از مهم ترین چالش های زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی زمان خود مقابله کنیم .یافتن راه حل های انرژی تجدیدپذیر که می تواند با تهدید آب و هوا در قرن حاضر مبارزه کند از وظایفی است که هم اکنون باید برای آن اقدام کنیم.
اقتصاد واقعی باید در مرکز اقدامات اقلیمی قرار گیرد زیرا این جای گیری می تواند کلیدی برای جلوگیری از بدتر شدن تأثیرات تغییرات آب و هوایی باشد.
فرمول اروپا برای رسیدن کربن زداییو اما سه مرحله فرمول ۲۰-۲۰-۲۰ کربن زدایی اروپا چه بود؟ در ادامه به آنها اشاره می کنیم.
۱- ۲۰ درصد کم کردن استفاده از انرژی
۲- ۲۰ درصد کاهش گازهای گلخانه ای از سطح تولید ۱۹۹۰
۳- ۲۰ درصد افزایش انرژی‌های تجدید پذیر تا سال ۲۰۲۰
آیا هیچ مسئول ارشدی در کشور بخصوص در میان مسئولان ارشد سازمان محیط زیست از خطر تغییرات اقلیمی اطلاع دارد؟ اگر دارد چرا اقدامی صورت نمی گیرد؟
کره جنوبی در سال ۲۰۰۹، با ۳۶ میلیارد دلار سرمایه گذاری در طی ۴ سال و ایجاد ۹۶۰ هزار شغل جدید حرکت به سمت کربن زدایی آغاز کرده است.
به تخمین موسسات اقتصادی جهانی قریب به ۱۰۰ هزار میلیارد دلار زیر ساخت های سوخت های فسیلی در جهان باید رها شوند تا گرم شدن زمین از مرز ۲ درجه سانتیگراد (بر اساس معاهده پاریس) بالاتر نرود.
اگر کربن زدایی جدی گرفته نشود ، ایران تا سال ۲۰۳۶ میلیاردها دلار از زیر ساخت های نفت و گازش می توانند بی ارزش شوند .بی ارزشی نفت و گاز ایران در ۱۴ سال آینده بدون جایگزین کردن زیر ساخت های صنعت و اقتصاد بدون کربن ،به معنای فقر بیشتر، بیکاری گسترده تر خواهد بود. کدام مسئول یا مسئولین باید برای کربن زدایی از صنعت و اقتصاد کشور اقدام کنند؟
