بسیاری از مردم باور دارند که داد زدن می‌تواند برای ما مفید باشد و این تفکر از درمانی موسوم به درمان فریاد بدوی (PST) نشأت گرفته که در دهه 1970 طرفدار پیدا کرد. اما حالا متخصصان مدرن می‌گویند شواهد کمی برای تایید این شیوه درمان وجود دارد و به نظر نمی‌رسد که فریاد کشیدن چندان باعث بهبود سلامت روان ما شود.
به گزارش گاردین، پروفسور «ساچا فروهولز» از دپارتمان روانشناسی دانشگاه زوریخ یکی از همین افراد است. او می‌گوید: «به عقیده من، هیچ مدرک خاصی وجود ندارد که از اثر مثبت درمان فریاد بدوی در علاج اختلال‌های ذهنی و روانی حکایت داشته باشد. با توجه به این که روانشناسی مدرن رویکردی درمانی بر مبنای مدرک است، هیچ‌کدام از مکاتب روان‌درمانی مهم حالا از هیچ‌یک از عناصر درمان فریاد بدوی استفاده نمی‌کنند.»
فروهولز می‌گوید درمان فریاد بدوی عمدتاً از فریادهای خشونت‌آمیز استفاده می‌کند که می‌تواند مضر هم باشد: «می‌دانیم که ابزار عصبانیت مداوم به عنوان یک روش درمانی هیچ اثر مثبتی ندارد و حتی می‌تواند اثر منفی داشته باشد. تحقیقات ما نشان می‌دهد که فریاد مثبت – از سر شادی و لذت – با انسان‌ها بیشتر پیوند دارد و باعث تقویت ارتباطات اجتماعی می‌شود.»
دکتر «ربکا سمنز-ویلر»، سخنران ارشد دانشگاه شهر بیرمنگام می‌گوید شک دارد که فریاد کشیدن در دراز مدت اثر مثبتی بر سلامت روانی افراد داشته باشد: «در وضعیت فعلی ما اطلاعات زیادی در دست نداریم، اما بر اساس آن‌چه می‌دانیم، احتمالش زیاد نیست که این روش چندان سودمند باشد.»
سمنز-ویلر می‌گوید اگر داد زدن به یک عادت تبدیل شود، می‌تواند جلوی انجام اقدامات دیگری را که می‌توانند در مواجهه با مشکلات احساسی مفیدتر باشند، بگیرد. او ادامه می‌دهد: «درباره مزایای احتمالی این کار، به ویژه در بلندمدت بسیار شک دارم. اما اگر می‌خواهید محض خنده چنین کاری بکنید، چرا که نه؟ شاید چند دقیقه حس خوبی داشته باشید. اما فکر نمی‌کنم به‌عنوان یک درمان مداوم و ماندگار پتانسیل خاصی داشته باشد.»
