خیلی از والدین معتقدند که بچه بیشتر از توضیح شنیدن، نیازمند تحکم و قانون پذیری است. این درست که شما باید چهارچوب های رفتاری را به فرزندتان بیاموزید اما واقعیت این است که بچه ها وقتی توضیحات شما را برای وضع یک قانون می شنوند، عملکرد و همکاری بهتری دارند.
روانشناسان معتقدند که والدین باید همواره به نیازهای زمینه ای کودک توجه کنند، به کودک اطلاعات بدهند و دلایل خود را برای او توضیح دهید؛ مثلاً اگر روی دیوار را خط خطی یا نقاشی می کند برای او توضیح دهند که ما چرا فقط از کاغذ برای نقاشی و رنگ کردن استفاده می کنیم و چرا باید در حفظ و نگهداری خانه تلاش کنیم.سعی کنید به جای بگو مگو با بچه ها، دلیل نوع رفتار او را بفهمید.
اگر کودک شما نسبت به خواهر کوچکترش خشم نشان می دهد و او را کتک می زند تشویقش کنید خشم و حسادت خود را به روش بی ضررتری نشان دهد. همچنین محیط را برای او تغییر دهید، اغلب اوقات ایجاد تغییر در محیط آسان تر از تغییر دادن کودک است.
به کودک عملاً نشان دهید که می خواهید چگونه رفتار کند، به جای دستور دادن به او قدرت انتخاب بدهید، گاهی نیز تخفیف های کوچکی به کودکتان بدهید و مثلاً به او بگویید چون خسته هستی می توانی امشب مسواک نزنی.
گاهی اجازه دهید پیامدهای طبیعی رفتار کودک رخ دهد و بیش از حد او را نجات ندهید چرا که کودک بعد از مدتی به موجودی تنبل و تن پرور تبدیل می شود؛ مثلا اگر کودک شما حوله خیسش را پس از حمام آویزان نکرده است، بگذارید روز بعد با حوله خیس مواجه شود.
