به گزارش خبرگزاری فارس، در دومین جلسه «عصرانه‌ای با یک نویسنده» که به همت کانون هنر و ادبیات پایداری فرهنگسرای رسانه و شبکه های اجتماعی با حضور نرگس آبیار، حمیدرضا شاه آبادی و زهرا زواریان در سالن اجتماعات فرهنگسرای رسانه و شبکه های اجتماعی برگزار شد به کتاب نفس نرگس آبیار اختصاص یافت.
* شاه آبادی: رد پای فعالیت‌های آبیار در حوزه سینما و ادبیات ناب در کتاب «نفس» دیده می‌شود
در این نشست ابتدا حمیدرضا شاه آبادی به بحث و بررسی درباره آثار نرگس آبیار پرداخت و اظهار داشت: کتاب «نفس» تجربه‌های خانم آبیار است، در واقع اندوخته‌هایش از فرآیند تجربه‌های نویسنده‌ای است که در حوزه جنگ پژوهش می کند و به ادبیات کودک علاقه مند است، کتاب نفس ادبیات کودک است.
وی ادامه داد: خانم آبیار در جای دیگر در حوزه سینما قلم می زند و در جای دیگر می رود سراغ ادبیات ناب، مجموعه همه تلاش‌هایش و رد پای همه آنها در کتاب نفس دیده می‌شود.
به گفته شاه آبادی، در این کتاب زاویه دید کودک کاملاً به وضوح دیده شده، کتاب لحن ویژه‌ای دارد و به داستان هویت داده شده است. و در «نفس» تفاوت نگاه به وضوح دیده می شود. زاویه دید در این کتاب درست انتخاب شده و لحن درست است. یکی از ایراداتی که می توانم بر این داستان بگیرم آن است که لحن به اندازه خود داستان بزرگ نمی شود که این یکی از ایرادات کار است، به نظر بنده اما داستان از لحن لطیف برخوردار است.
* زهرا زواریان: زنانگی به شدت در کار موج می‌زند
زهرا زواریان از نویسندگان کشورمان در این نشست ابراز داشت: رویکرد بنده رویکرد پدیدار شناسانه است، متن را به عنوان یک پدیده نگاه می کنم، پس پیش فرض‌ها را حذف می‌کنم و متن را با واقعیت خودش می‌بینم، شاید یکی از بزرگترین سؤالها این است که آیا این متن یک رمان است یا نه، و دومین سؤال این که این متن چه انتظاری در ما ایجاد می‌کند.
به گفته وی، سومین سؤال این که کشش این متن در چیست؟ اصلاً چرا ما این رمان را باید بخوانیم؟ برای پاسخ به این سؤالها شاید من خودم شخصاً نتوانم جواب بدهم و شاید بتوانم نزدیک بشوم به پاسخ این سؤالها من از پنج دریچه می‌خواهم این کار را نگاه کنم.
زواریان تصریح کرد: یک وجه هستی شناسانه و باید و نبایدهایی که توی این نگاه وجود دارد است، وجه دیگر روانکاوانه اثر است، آیا زنانگی در این اثر تحمیل شده است؟ رویکرد فرهنگ هژمونی اینکه رمان در کدام تاریخ اتفاق می افتد؟ نسبت این رمان با زمانه ما چیست؟ وجه دیگر وجه بیولوژیکی و جسمانی است که شخصیت داستان بعنوان دختربچه ای است که در سنین دبستان روایت می‌شود و آخرین بخش بخش زبان است.
وی تاکید کرد: زبان رمان موضوع دیگر است، آیا زبان زنان و ویژگی خاص دارد؟ قطعاً در این جلسه با توجه به زمان اندک نمی شود به تمام این وجوه پرداخت و بنده فقط سرفصل‌ها را عنوان می‌کنم.
زواریان افزود: رویکرد اول نگاه هستی شناسانه است، کتاب کجاست؟ شخصیت اصلی بهار کجای این عالم ایستاده و چه نسبتی را با عالم دارد و برقرار می کند؟ در واقع به نظرم نوعی تقدیر سرنوشت و تراژدی برکار حاکم است، به نظر می آید در یک سرنوشتی گرفتار شده که هنگام تولد مادرش را از دست می دهد؛ پدرش تنگی نفس دارد و دختر به تخیلش پناه می برد، انقلاب و جنگ دو اتفاقی هستند که تراژدی را تراژدی‌تر می‌کند. جنگ باعث می شود که پدر زخمی شود. و در جایی این تراژدی تکمیل می شود که موشکی می آید و دختر از بین می رود و رمان تک صدایی است. یک صدا بیشتر نمی شنویم و این صدای بهار است.
این نویسنده تصریح کرد: زنانگی به شدت در کار موج می زند. بهار بیشتر در شخصیت ناخودآگاه به سر می برد، داستان این کتاب در دهه پنجاه اتفاق می افتد، جنگ کاملاً تأثیر خود را گذاشته است این که کار تاریخی است یا فراتاریخی؟ خود جای بحث دارد.
این مولف یادآور شد: تقابل فرهنگی را در داستان داریم، داستان آکنده از هژمونی هاست، به نظر بنده این داستان اصلاً فمینیستی نبوده و مرد به عنوان پدر خانواده، مردی دوست داشتنی است حتی طاهر را هم که به عنوان پسربچه داریم، بازهم شخصیتی دوست داشتنی است. جزیی نگاری از ویژگی های زنانه است که در جای جای داستان به چشم می خورد و انعطاف و تکرار و تأکید در این کار بسیار موج می زند.
* آبیار: مگر ما می توانیم جنگ و انقلاب را نادیده بگیریم چون یک بخشی از تاریخ ملت ما است
نرگس آبیار مولف این اثر ابراز داشت: این کتاب را خیلی خودجوش نوشتم، یعنی از سال 1385 من تقریباً خیلی بهصورت دلی، هرازگاهی می‌نوشتم و بعد در واقع با خواندن کتاب «زندگی پیش رو» تشویق شدم برای اینکه زاویه دیدم زبان کودک باشد و از زبان او جهان را روایت کنم.
آبیار در ادامه ین نشست بیان داشت: کتاب «من و خارپشت و عروسکم» سالها پیش توسط کانون پرورش کودکان و نوجوانان منتشر شده بود که بسیار روی من تاثیر گذاشت. من وقتی شروع کردم آنقدر قلمم روان و راحت آمد که فکر کردم بنظر می آید که خیلی راحت توانستم در پوست یک دختر بروم و در جلد آن و از نگاه او جهان را ببینم. اگر به جنگ و دفاع مقدس پرداختم مقتضی آن زمان بود که باید می پرداختم یعنی اواخر سال 1356و ابتدای سال 1360 . در واقع سه سال در این فیلم روایت می شود و در کتاب هم همینطور و به همان اندازه که یک دختر بچه لازم دارد که در این کتاب نگاه کند نگاه کردم، یعنی همان نگاهی که یک بچه ممکن است به اتفاقات دور و اطرافش داشته باشد از زاویه آن پرداختم. اصلاً مگر ما می توانیم جنگ و انقلاب را نادیده بگیریم چون یک بخشی از تاریخ ملت ما است؛ قطعاً باید به آن بپردازیم.
وی در پایان گفت: سالهای بعد نویسندگانی می آیند که در این موضوعات کتاب می نویسند و فیلم خواهند ساخت، بخاطر اینکه یک بخش بسیار تأثیرگذار از تاریخ معاصر کشور ما است و نمی شود آنرا نادیده گرفت.
انتهای پیام/
http://fna.ir/I19ARQ