صدمه وارده به بافت مغز بر اثر کاهش یا قطع خون رسانی را سکته مغزی گویند.
سکته مغزی شایع ترین علت مرگ و میر و ناتوانی در دنیا است، به طوری که در آمریکا در هر یک دقیقه یک نفر دچار عارضه سکته مغزی میشود.
در مطلب پیش رو مطالب بیشتری را در خصوص سکته مغزی می خوانید: سکته مغزی به دو دسته ایسکمی و ناشی از خونریزی تقسیم میشود، به طوری که ۸۸ درصد سکته های مغزی از نوع ایسکمی و ۱۲ درصد آن نیز ناشی از خونریزی در داخل مغز است. ۳۰ درصد افرادی که دچار سکته مغزی شده اند در طول زندگی شان به کمک احتیاج دارند، ۲۰ درصد بیماران حتی برای انتقال هم نیازمند کمک هستند و ۱۲ درصدشان هم طی ۳۰ روز فوت میکنند. فاکتور خطر در سکته های مغزی به دو دسته غیرقابل تغییر و قابل تغییر و پیشگیری طبقه بندی میشود. ریسک فاکتورهایی مانند سن، جنس، نژاد و سابقه فامیلی جزو فاکتورهای خطر غیرقابل تغییرند و عوامل دیگری مانند پرفشاری خون، بیماری های قلبی، دیابت، چربی خون و چاقی جزو فاکتورهای خطرزای قابل تغییر هستند. با افزایش سن، خطر بروز سکته های مغزی افزایش مییابد، به طوری که جنس آقایان نسبت به خانم ها بیشتر در معرض خطر ابتلا به سکته های مغزی است. همچنین نژاد سیاه پوستان بیش از دیگران در معرض خطر هستند. با کنترل و درمان عوامل خطرزا مانند فشارخون ، چاقی، دیابت، بیماریهای قلبی و… میتوان تا درصد قابل توجهی احتمال ابتلا به سکته مغزی را کاهش داد. نوع علائم با توجه به درگیری قسمت های مختلف بدن متفاوت است، اما معمولا اختلال در تکلم، تاری دید، از بین رفتن زور و نیرو در یک سمت بدن و اختلال در تعادل به صورت کاهش سطح هوشیاری از علائم سکتههای مغزی است، به طوری که این علائم در ابتدا خفیف بوده اما در طی سه تا پنج روز بعد شدت بیشتری پیدا میکند. در صورت مشاهده علائم مذکور، فورا بیمار را به مرکز درمان بیماران مغز و اعصاب ارجاع دهید تا اقدامات لازم را برای درمان دریافت کنند. با برخورداری از سبک زندگی آرام و بدون استرس و رعایت رژیم غذایی کم چرب و استفاده از غذاهای فیبری و درمان عواملی که میزان خطر ابتلا را افزایش میدهد، به راحتی میتوان از بروز سکته های مغزی جلوگیری کرد.