در مقایسه موشهایی که باکتری های روده از انسان های مبتلا به اضافه وزن و انسان های با وزن طبیعی به آنها پیوند زده شد ، موش های دسته اول بیشتر، وزن اضافه کردند. حتی وقتی که از یک تغذیه‌ی یکسان برخوردار بودند. این نتایج به دست آمده از مطالعه‌ای جدید در سازمان ملی غذای آمریکاست .
” میکروبیوم روده‌ی انسان، مکررا مرتبا با چاقی مرتبط دانسته شده است “در مطالعه‌ای تازه در سازمان ملی غذا، محققین جمعیت‌های باکتریایی ۳۲ کودک و بزرگسال – که نیمی از آنها دارای اضافه وزن بودند و نیمی دیگر وزن طبیعی داشتند – را به موش‌های مخصوصی که بدون هیچ باکتری‌ای در روده‌یشان پرورش یافته بودند، انتقال دادند. سپس، تفاوت در اضافه کردن وزن و متابولیسم را در بین این موش‌ها اندازه گرفتند و یافته‌هایشان را با تفاوت‌های مربوط بین کودکانی که باکتری ها را از آنها گرفته بودند، مقایسه کردند.
رژیم یکسان، مقدار وزن افزوده‌ی متفاوتپروفسور، تین رسک لیکت از سازمان ملی غذا: مطالعه‌ای که در آن از باکتری‌های روده‌ی کودکان استفاده کردیم، نتایج به دست آمده از مطالعات پیشین بر روی بزرگسالان را تایید میکند. در آن مطالعات نشان داده بودیم که موشهایی که اجتماعی از باکتری‌های روده افراد دارای اضافه وزن داشتند، وزن بیشتری اضافه کردند تا موشهایی که روده‌ی آنها از باکتری افراد با وزن طبیعی بود – با این که تغذیه‌ای یکسان داشتند.
این مطالعه‌ی تازه، با جامعه‌ی آماری بیشتری از مطالعات پیشین انجام شد. همچنین در این مطالعه، محققان قادر بودند تا هر موش را با فردی که باکتری‌های روده را از او گرفتند، مقایسه کنند و تفاوت‌های ممکن بین موش و اهدا کننده‌اش که ممکن بود به موش منتقل شده باشد را مورد آزمایش قرار دهند. علاوه بر این‌ها، محققان چگونگی تاثیر باکتری‌ها بر متابولیسم و گوارش هر موش را بررسی کردند.
طراحی این مطالعه با مطالعات پیشینی که در این زمینه انجام شده بود، متفاوت است و بدین شکل، محققین قادر بودند تا به دید جدیدی در تاثیر میکروب‌های روده بر متابولیسم میزبان برسند.
در این مطالعه، مقدار انرژی مصرف نشده‌ی بیشتری در مدفوع موشهایی که اضافه وزن کمتری داشتند، یافتند.
لیکت گفت: جمعیت باکتریایی در روده‌ی موشهایی که اضافه وزن کمتری داشتند، توانایی کمتری در تبدیل فیبر به انرژی داشتند، که می‌تواند تا حدودی تفاوت وزن را در میان حیوانات توضیح دهد.
همچنین این مطالعه نشان می‌دهد که ترکیب باکتریایی روده بر معیارهای دیگری هم تاثیر می‌گذارد. معیارهایی مانند توانایی موش در تبدیل کربوهیدرات و چربی و معیارهای دیگری که بر شکل گیری بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۲ تاثیر می‌گذارد (مانند سطح انسولین و تری‌گلیسیرید). با این حال، نمی‌توان نتیجه گیری کرد که جمعیت باکتری‌های گرفته شده از کودکان دارای اضافه وزن، به شکل مشخصی بر موش‌ها تاثیر گذاشته است که مثلا خطر شکل گیری دیابت نوع ۲ را افزایش داده است.
در عین حال، این مطالعه نشان داد که باکتری‌ها می‌توانند از موشی به موش دیگر، مثلا از طریق دست‌ها ، منتقل شوند و این موضوع برای تاثیر گذاری بر معیارها کافی است – این یافته‌ای کاملا جدید بود.
وقتی چنین مطالعاتی را تفسیر می‌کنیم، باید به یاد داشته باشیم که همه‌ی باکتری‌هایی که از انسان‌ها گرفته می‌شوند، نمی‌توانند در روده‌ی موش دوام بیاورند.
